دانستنی های سرطان مغز

وقتی سرطان در جای دیگری از بدن ایجاد شود و به مغز گسترش یابد، آن را سرطان متاستاتیک مغز می نامند. تومورهای متاستاتیک مغز بیشتر از تومورهای اولیه مغز هستند. برخی از سرطان ها که معمولاً به مغز سرایت می کنند، شامل سرطان های ریه، روده بزرگ، کلیه و سرطان پستان است. تومور مغزی می تواند مانند یک وضعیت تهدید کننده حیات باشد. اگرچه علائم سرطان مغز و تومور مغزی یکسان است، اما همه تومورها بدخیم نیستند. در حقیقت، مننژیوم شایع ترین تومور مغزی است که حدود 30 درصد از آنها را تشکیل می دهد. تومورهای مننژیوم اغلب خوش خیم هستند، حتی ممکن است نیازی به جراحی نباشد.

 

در اینجا پنج واقعیت مهم در مورد مننژیوم وجود دارد که باید بدانید:

• مننژیوم می تواند در مکان های مختلف رشد کند.

این تومورها از سلول های مننژ، پوشش مغز و نخاع به وجود می آیند. بنابراین از نظر عملکردی، آنها اصلا تومور مغزی نیستند، زیرا از سلول های جهش یافته مغز حاصل نمی شوند. اما آنها هنوز در داخل جمجمه شما رشد می کنند، به این معنی که جای نگرانی وجود دارد. اگر مننژیوم بزرگ شود یا باعث تورم مغز یا بروز اختلال در سایر ساختارهای جمجمه شود، می تواند علائم تومور مغزی ایجاد کند.

• علائم مننژیوم به اندازه و محل آنها بستگی دارد.

مننژیوم با علائم معمولی تومور مغزی مانند سردرد، مشکلات بینایی یا تشنج وجود دارد. سردرد، حتی نوع شدید آن به خودی خود به ندرت علامت مننژیوم یا سرطان مغز است. مننژیوم می تواند جریان مایع مغزی نخاعی را مسدود کند، در نتیجه باعث هیدروسفالی می شود که می تواند بر راه رفتن و حافظه تأثیر بگذارد. سایر مکان های حضور تومور، می توانند بر حس بویایی، بینایی، شنوایی یا حتی عملکرد غده هیپوفیز شما تأثیر بگذارند.

• تشخیص مننژیوم ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که پزشک بدنبال چیز دیگری باشد.

تشخیص سرطان مغز غالباً اتفاقی است، به این معنا که پزشک در حالی که فرد را به دلیل دیگری مانند آسیب به سر یا یک مشکل عصبی دیگر معاینه می کند، تومور را در CT یا MRI کشف می کند. هنگامی که یک پزشک مننژیوم را تشخیص می دهد، شما آزمایشات بیشتری را خواهید گرفت تا بفهمید تومور چگونه رفتار می کند. بر اساس این داده ها، یک جراح مغز و اعصاب توصیه می کند تومور را بردارید یا فقط آن را بررسی کنید تا ببینید آیا رشد می کند یا خیر.

• مننژیوم خیلی گسترش نمی یابد.

تشخیص اینکه فرد مبتلا به مننژیوم باشد یا خیر، می تواند تکان دهنده باشد، اما این تومورها معمولاً خوش خیم هستند. این بدان معنی است که سلول های تومور احتمالاً به سایر قسمت های بدن گسترش نمی یابند. همانطور که گفته شد، مننژیوم می تواند سال ها بدون ایجاد هیچ مشکلی بی سر و صدا رشد کند و به طرز شگفت آوری بزرگ می شود.

• درمان مننژیوم

گاهی اوقات، باور کنید یا نکنید، پزشک ممکن است بررسی مننژیوم را توصیه کند، به خصوص اگر کوچک باشد و مشکلی ایجاد نکند. برای بررسی آن باید MRI منظم داشته باشید. در غیر این صورت، درمان اصلی مننژیوم شامل، جراحی برای برداشتن آن، از طریق جراحی کرانیوتومی یا روش دیگر است. پزشک شما آنچه را که شامل عمل است، روش دستیابی به تومور و آنچه می توانید پس از آن انتظار داشته باشید را بررسی خواهد کرد.

 

جراح مغز و اعصاب چگونه مننژیوم را عمل می کند؟ همه چیز به مکان آن وابسته است. بسته به محل تومور، هر روش متفاوت خواهد بود. دسترسی به تومورهای نزدیک به سطح، معمولاً آسان تر از تومورهایی است که در امتداد پایه جمجمه قرار دارند. تومورهای پایه جمجمه آنهایی هستند که در عمق جمجمه، پشت بینی یا چشم قرار دارند. این موارد می تواند چالش برانگیز باشد و خواستار جراحانی با مهارت و تخصص در این نوع جراحی ها هستید.

تعدادی از تکنیک های جدید در جراحی سرطان مغز وجود دارد، حتی برای تومورهایی که در عمق جمجمه قرار دارند و برخی از این روش ها کمتر تهاجمی هستند. برخی روش ها شامل یک لوله با کمک دوربین است که به آرامی بافت مغز را به کنار می کشد تا جراحان با برش کمتر به تومور برسند، بنابراین بیماران می توانند سریعتر بهبود یابند، پس از معالجه، برای اطمینان از عدم بازگشت تومور، MRI منظم انجام می دهید.

 

در حدود 90 درصد از بیمارانی که به مننژیوم مبتلا شده اند، در صورت برداشتن کامل تومور، از جمله بخشی از پوشش مغز که از آن رشد کرده است، عود مجددی مشاهده نکرده اند. صرف نظر از این، در صورت تشخیص مننژیوم یا هر تومور دیگر، بهترین کار این است که واقعیت ها را درک کنید، در جریان باشید و با مجرب ترین جراح مغز و اعصاب و تیم مراقبتی که می توانید پیدا کنید، مشورت کنید.

 

اطلاعات موثر درباره علایم سرطان مغز

 

احتمال تشخیص سرطان مغز در افراد، یک اتفاق سخت و تغییر دهنده زندگی است. اگر پزشک شما به تومور مغزی مشکوک است، جستجوی سایر پزشکان متخصص در تشخیص و درمان تومورهای مغزی مهم است. مغز عضوی پیچیده و حیاتی است و درمان، اغلب باعث تغییراتی در طول زندگی می شود. دریافت نظرات متخصصان و اطلاعات پزشکی به روز شده در مورد گزینه های درمانی برای نوع خاص تومور مغزی بسیار مهم است.

 

افراد مبتلا به تومور مغزی ممکن است علائم یا نشانه های زیر را تجربه کنند. گاهی اوقات، افراد مبتلا به تومور مغزی هیچ یک از این تغییرات را ندارند. علائم تومور مغزی یا سرطان مغز می تواند عمومی یا خاص باشد. یک علامت کلی در اثر فشار تومور به مغز یا نخاع ایجاد می شود. علائم خاص وقتی ایجاد می شود که قسمت خاصی از مغز بخاطر تومور خوب کار نکند. برای بسیاری از افراد مبتلا به تومور مغزی، هنگامی که پس از تجربه مشکلی مانند سردرد یا سایر تغییرات به پزشک مراجعه کردند، تشخیص داده شد.

 

 

علائم عمومی سرطان مغز عبارتند از:

 

سردرد، که ممکن است شدید باشد و با فعالیت یا در صبح زود بدتر شود

تشنج, افراد ممکن است انواع مختلف تشنج را تجربه کنند. داروهای خاص می توانند به پیشگیری یا کنترل آنها کمک کنند. تشنج حرکتی، تشنج نیز نامیده می شود، حرکات ناخواسته و غیر ارادی عضلات فرد است.

 

انواع مختلف تشنج و شکل ظاهری آنها در زیر ذکر شده است:

 

میوکلونیک

کشیدگی عضلانی چند تایی، اسپراسم عضلانی

از دست دادن هوشیاری و لحن بدن و به دنبال آن عضلات منقبض و شل می شوند که انقباض نامیده می شوند

از دست دادن کنترل عملکردهای بدن، مانند از دست دادن کنترل مثانه

ممکن است یک دوره کوتاه 30 ثانیه ای عدم تنفس حس شود و پوست فرد ممکن است به سایه ای از آبی، بنفش، خاکستری، سفید یا سبز بدل کند

بعد از این نوع تشنج، ممکن است فرد خواب آلود باشد و سردرد، گیجی، ضعف، بی حسی و درد عضلات را تجربه کند.

 

از لحاظ حسی

 

تغییر در احساس، بینایی، بویایی و یا شنوایی بدون از دست دادن هوشیاری

ممکن است باعث از دست دادن آگاهی یا از دست دادن هوشیاری جزئی یا کلی شود

ممکن است با حرکات تکراری و غیر عمدی مانند کشیدن همراه باشد

شخصیت یا حافظه تغییر می کند

حالت تهوع یا استفراغ

خستگی

خواب آلودگی

مشکلات خواب

مشکلات حافظه

تغییر در توانایی راه رفتن یا انجام فعالیت های روزمره

 

علائمی که ممکن است مختص محل تومور باشد، عبارتند از:

 

فشار یا سردرد نزدیک تومور

از دست دادن تعادل و دشواری حین مهارت های حرکتی

تغییر در قضاوت، از جمله از دست دادن ابتکار عمل، کندی، ضعف عضلانی یا فلج با تومور در لوب پیشانی مخ است.

از بین رفتن بینایی جزئی یا کامل در اثر تومور در لوب پس سری یا لوب تمپورال مخ

تغییراتی در گفتار، شنوایی، حافظه یا حالت عاطفی مانند پرخاشگری و مشکلات درک یا بازیابی کلمات می تواند از توموری در لوب پیشانی و گیجگاهی مخ ایجاد شود.

درک متفاوت لمس یا فشار، ضعف بازو یا پا در 1 طرف بدن یا سردرگمی در دو طرف چپ و راست بدن به توموری در لوب پیشانی یا آهیانه ای مخچه مرتبط است.

ناتوانی در نگاه به سمت بالا می تواند ناشی از تومور غده پینه آل باشد.

شیردهی، یعنی ترشح شیر مادر و تغییر دوره های قاعدگی در زنان و رشد دست و پا در بزرگسالان با تومور هیپوفیز مرتبط است.

مشکل در بلع، ضعف یا بی حسی صورت، یا بینایی مضاعف از علائم تومور در ساقه مغز است.

 

تغییرات بینایی، از جمله از دست دادن بخشی از بینایی یا دو دید می تواند از تومور در لوب گیجگاهی، لوب پس سری یا ساقه مغز باشد. اگر نگران هر تغییری هستید، لطفاً با پزشک خود صحبت کنید. پزشک علاوه بر سوالات دیگر، از شما سوال می کند که چه مدت و چند وقت یک بار علائم سرطان مغز را تجربه کرده اید.

 

اگر تومور مغزی یا سرطان مغز تشخیص داده شود، تسکین علائم همچنان بخش مهمی از مراقبت و درمان شماست. این را می توان مراقبت تسکینی یا مراقبت حمایتی نامید. این بیماری اغلب بلافاصله پس از تشخیص شروع می شود و در طول درمان ادامه می یابد. در مورد علائمی که تجربه می کنید، از جمله علائم جدید یا تغییر علائم، حتماً با تیم مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

 

 

بررسی انواع تومور و سرطان های مغز

 

سرطان مغز رشد غیر طبیعی سلول های داخل مغز یا جمجمه است. برخی خوش خیم و برخی دیگر بدخیم هستند. تومورها می توانند از بافت مغز (اولیه) رشد کنند، یا سرطان از جای دیگر بدن به مغز گسترش یابد که به آن (متاستاز) گویند. گزینه های درمان بسته به نوع، اندازه و محل تومور متفاوت است. اهداف درمانی ممکن است درمانی باشد یا بر رفع علائم، متمرکز باشد. بسیاری از انواع تومور مغزی با موفقیت قابل درمان هستند. روش های درمانی جدید باعث بهبود طول عمر و کیفیت زندگی بسیاری از افراد می شود.

 

سرطان مغز

 

سلول های طبیعی به طور کنترل شده رشد می کنند، زیرا سلول های جدید جای سلول های قدیمی یا آسیب دیده را می گیرند. به دلایلی که کاملاً شناخته نشده است، تومورها به طور غیرقابل کنترل، تولید مثل می کنند. تومور مغزی اولیه، رشد غیرطبیعی سلول ها است که از مغز شروع می شود و معمولاً به سایر قسمت های بدن گسترش نمی یابد. تومورهای اولیه مغز ممکن است خوش خیم یا بدخیم باشند.

 

تومور مغزی خوش خیم به آرامی رشد می کند، دارای حد و مرز مشخصی است، و به ندرت گسترش می یابد. اگرچه سلول های آن بدخیم نیستند، اما اگر تومورهای خوش خیم در یک منطقه حیاتی واقع شوند، می توانند زندگی را تهدید کنند. تومور مغزی بدخیم به سرعت در مناطق مغز رشد می کند، دارای حد و مرز نامنظم هستند و گسترش می یابند. اگرچه اغلب آنها را سرطان مغز می نامند، تومورهای بدخیم مغزی در تعریف سرطان مناسب نیستند، زیرا به اندام های خارج مغز و ستون فقرات گسترش نمی یابند.

 

تومورهای متاستاتیک مغزی (ثانویه) به صورت سرطان مغز در قسمت های دیگر بدن شروع می شوند و به مغز گسترش می یابند. وقتی سلول های سرطانی در جریان خون حمل می شوند، تشکیل می شوند. شایع ترین سرطان هایی که به مغز سرایت می کنند، ریه و پستان است.

 

اگر تومور مغزی خوش خیم، بدخیم یا متاستاتیک باشد، همه به طور بالقوه تهدید کننده زندگی هستند. این نوع تومور، در داخل جمجمه استخوانی قرار گرفته است و فضای لازم برای توده در حال رشد را فراهم کند. در نتیجه، تومور بافت طبیعی مغز را فشرده و جابجا می کند. برخی از تومورهای مغزی باعث انسداد مایع مغزی نخاعی(CSF) می شوند که در اطراف و مغز جریان می یابد. این انسداد فشار داخل جمجمه را افزایش می دهد و می تواند بطن ها (هیدروسفالی) را بزرگ کند. برخی از تومورهای مغزی باعث تورم (ادم) می شوند. اندازه، فشار و تورم همه "اثر توده ای" ایجاد می کنند که باعث بسیاری از علائم می شود.

 

انواع تومورهای مغزی

 

بیش از 120 نوع مختلف تومور مغزی وجود دارد. تومورهای شایع مغزی عبارتند از:

گلیوماس

آستروسیتوما

آستروسیتومای پیلوسیتیک درجه I)

آستروسیتومای منتشر درجه II)

آستروسیتومای آناپلاستیک (درجه III)

گلیوبلاستوما مولتی فرم (درجه چهارم)

الیگودندروگلیوما درجه II)

الیگودندروگلیوما آناپلاستیک درجه III)

Ependymoma (درجه دوم)

آناپلاستیک اپاندیموما درجه III)

Craniopharyngioma

Epidermoid

Lymphoma

Meningioma

Schwannoma (نوروما)

آدنوم هیپوفیز

Pinealoma (پینوسیتوما، پینوبلاستوما)

مدولوبلاستوما

 

سازمان بهداشت جهانی (WHO)یک سیستم طبقه بندی و درجه بندی را برای استاندارد سازی ارتباطات، برنامه ریزی درمانی و پیش بینی نتایج تومورهای مغزی ایجاد کرد. تومورها با مشاهده سلول ها و درجه آنها که معمولاً در طی بیوپسی گرفته می شوند، در زیر میکروسکوپ طبقه بندی می شوند. نوع سلول به سلول، به مبدا تومور اشاره دارد. به عنوان مثال، سلول های عصبی و سلول های پشتیبانی کننده (سلولهای گلیال و شوان) باعث ایجاد تومور می شوند. تقریباً نیمی از تومورهای اولیه مغز از سلول های گلیایی رشد می کنند (گلیوم). گلیوم ها انواع مختلفی دارند، زیرا سلول های گلیالی در انواع مختلف وجود دارد.

 

علم پزشکی نه می داند که چه عواملی باعث ایجاد سرطان مغز و  تومور مغزی می شود و نه چگونه می توان از تومورهای اولیه که از مغز شروع می شوند جلوگیری کرد.

 

افرادی که بیشتر در معرض خطر تومورهای مغزی هستند شامل کسانی است که:

سرطان در جای دیگر بدن دارند.

قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آفت کش ها، حلال های صنعتی و سایر مواد شیمیایی

بیماری های ارثی، مانند نوروفیبروماتوز

 

 

علائم دیگر سرطان مغز و ایجاد تومور

 

تومورها و در مواردی سرطان مغز می توانند با تخریب بافت طبیعی، فشار آوردن به بافت طبیعی یا افزایش فشار داخل مغز، بر مغز تأثیر بگذارند. علائم بسته به نوع، اندازه و محل تومور در مغز متفاوت است.

 

علائم عمومی عبارتند از:

سردردهایی که تمایل دارند صبح تشدید شوند

تشنج

لکنت، سرگیجه، مشکل در راه رفتن

مشکلات گفتاری (به عنوان مثال، دشواری در یافتن کلمه مناسب)

مشکلات بینایی، حرکات غیر طبیعی چشم

ضعف در یک طرف بدن

افزایش فشار داخل جمجمه، که باعث خواب آلودگی، سردرد و حالت تهوع و استفراغ می شود

 

علائم خاص عبارتند از:

 

تومورهای لوب فرونتال، ممکن است باعث، تغییرات رفتاری و عاطفی شود. قضاوت، انگیزه یا مهار اختلال در حس بویایی یا از دست دادن بینایی. فلج در یک طرف بدن؛ کاهش توانایی های ذهنی و از دست دادن حافظه.

تومورهای لوب جداری، ممکن است ایجاد کننده اختلال در گفتار؛ مشکلات نوشتن، ترسیم یا نامگذاری، عدم شناخت اختلالات مکانی و هماهنگی چشم و دست باشند.

تومورهای لوب پس سری، ممکن است باعث، از دست دادن بینایی در یک یا هر دو چشم، بریدگی های بینایی، تاری دید و توهم شوند.

تومورهای لوب گیجگاهی، ممکن است باعث، مشکل در صحبت کردن و مشکلات حافظه کوتاه مدت و بلند مدت افزایش رفتار پرخاشگرانه شوند.

تومورهای ساقه مغز، ممکن است ایجاد کننده تغییرات رفتاری و عاطفی، مشکل در گفتار و بلع، خواب آلودگی، کاهش شنوایی، ضعف عضلانی در یک طرف صورت (به عنوان مثال، کج شدن سر، لبخند کج)، ضعف عضلانی در یک طرف بدن، راه رفتن غیر هماهنگ، افتادگی پلک یا دوبینی و استفراغ شوند.

تومورهای غده هیپوفیز ممکن است باعث، افزایش ترشح هورمون ها (بیماری کوشینگ، آکرومگالی)، توقف قاعدگی، ترشح غیر طبیعی شیر و کاهش میل جنسی شود.

 

تشخیص سرطان مغز

 

انجمن سرطان مغز و تومور مغزی آمریکا تخمین می زند که هر ساله تعداد زیادی افراد با تومور مغزی اولیه در ایالات متحده تشخیص داده شوند. تومورهای متاستاتیک مغزی (ثانویه) پنج برابر بیشتر از تومورهای اولیه مغزی هستند و در 10 تا 30 درصد بیماران سرطانی رخ می دهند. مردم بیش از هر زمان دیگری از سرطان جان سالم به در می برند. در نتیجه، تومورهای متاستاتیک مغز احتمالاً در سال های آینده افزایش خواهند یافت. اگرچه تومورهای مغزی در هر سنی ممکن است رخ دهند، اما بیشتر در کودکان 3 تا 12 ساله و در بزرگسالان 40 تا 70 ساله دیده می شود.

 

تشخیص

 

ابتدا پزشک سابقه پزشکی، شخصی و خانوادگی شما را بدست آورده و معاینه کامل بدنی را انجام می دهد تا به بررسی سرطان مغز بپردازد. پزشک علاوه بر بررسی سلامت عمومی شما، یک آزمایش عصبی برای بررسی وضعیت ذهنی و حافظه، عملکرد عصب جمجمه (بینایی، شنوایی، بویایی، زبان و حرکت صورت)، قدرت عضلات، هماهنگی، رفلکس ها و پاسخ به درد را انجام می دهد.

 

آزمایشات اضافی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

شنوایی سنجی، آزمایش شنوایی است که توسط شنوایی شناس انجام می شود، کاهش شنوایی ناشی از تومورهای نزدیک عصب حلزون گوش (مانند نوروم صوتی) را تشخیص می دهد.

ارزیابی غدد درون ریز سطح هورمون ها را در خون یا ادرار شما اندازه گیری می کند تا سطوح غیر طبیعی ناشی از تومورهای هیپوفیز (به عنوان مثال بیماری کوشینگ) را تشخیص دهد.

آزمون حدت میدان بینایی که توسط یک چشم پزشک مغز و اعصاب انجام و به تشخیص و بررسی از دست دادن بینایی می پردازد.

برای بررسی مایعات مغزی نخاعی برای سلول های توموری، پروتئین ها، عفونت و خون ممکن است یک آزمایش نخاعی انجام شود.

 

آزمایشات تصویربرداری

 

در اسکن توموگرافی رایانه ای(CT) به منظور تشخیص سرطان مغز از پرتوی اشعه ایکس و کامپیوتر برای مشاهده ساختارهای آناتومیکی استفاده می شود. مغز را به صورت برش و لایه به لایه مشاهده می کند و از هر برش عکس می گیرد. یک ماده رنگی (ماده حاجب) ممکن است به جریان خون شما تزریق شود. CT برای مشاهده تغییرات در ساختارهای استخوانی بسیار مفید است.

 

اسکن تصویربرداری تشدید مغناطیسی(MRI) با استفاده از یک میدان مغناطیسی و امواج فرکانس رادیویی نمای کاملی از بافت های نرم مغز را مشاهده می کند. مغز را به صورت برش هایی به صورت 3 بعدی مشاهده می کند که می توان از کنار یا از بالا به صورت مقطع برداشت کرد. یک ماده رنگی (ماده حاجب) ممکن است به جریان خون شما تزریق شود. MRI برای ارزیابی ضایعات مغزی و تأثیرات آن بر مغز اطراف بسیار مفید است.

 

نمونه برداری

 

اگر به طور واضح از طریق اسکن تشخیص داده نشود، نمونه برداری کنید. چرا که ممکن است برای تعیین نوع تومور و سرطان مغز بررسی شود. بیوپسی روشی برای برداشتن مقدار کمی از سلول های تومور است که توسط یک آسیب شناس در زیر میکروسکوپ بررسی می شود. نمونه برداری را می توان به عنوان بخشی از یک روش جراحی باز برای برداشتن تومور یا به عنوان یک روش تشخیصی جداگانه، معروف به بیوپسی انجام داد. یک سوراخ کوچک در جمجمه ایجاد می شود تا یک سوزن توخالی به داخل تومور هدایت شود و یک نمونه بافت برداشته شود. یک قاب استریوتاکتیک و یک رایانه اغلب برای کمک به تعیین محل دقیق تومور و هدایت سوزن به سمت تومورهای عمیق در مکان های مهم استفاده می شوند.

 

 

درمان سرطان مغز و تومور مغزی

 

از آنجا که انواع مختلفی از سرطان مغز و تومورهای مغزی وجود دارد و برخی از آنها برای درمان پیچیده هستند، لذا ممکن است بسیاری از پزشکان در مراقبت شما نقش داشته باشند. تیم شما ممکن است شامل یک جراح مغز و اعصاب، آنکولوژیست، انکولوژیست پرتوی، رادیولوژیست، متخصص مغز و اعصاب و متخصص اعصاب و چشم باشد.

 

گزینه های درمان سرطان مغز بسته به نوع، درجه، اندازه و محل تومور متفاوت است. آیا گسترش یافته است و سن و سلامت عمومی شما به چه صورت است. هدف از درمان ممکن است تمرکز بر تسکین علائم (مراقبت تسکینی) باشد. درمان ها اغلب در ترکیب با یکدیگر استفاده می شوند. هدف از بین بردن تمام یا بیشتر تومور از طریق جراحی است تا احتمال عود به حداقل برسد. پرتودرمانی و شیمی درمانی برای درمان تومورهایی استفاده می شود که تنها با جراحی نمی توان از بین برد. به عنوان مثال، با جراحی می توان قسمت عمده ای از تومور را از بین برد و مقدار کمی تومور باقیمانده در نزدیکی یک ساختار حیاتی بعداً با اشعه درمان می شود.

 

مشاهده

 

بعضی اوقات بهترین درمان مشاهده است. به عنوان مثال، تومورهای خوش خیم و آهسته در حال رشد که کوچک هستند و علائم کمی دارند، ممکن است هر ساله با اسکن MRI معمول مشاهده شود تا زمانی که رشد یا علائم آنها به جراحی نیاز دارد. مشاهده ممکن است بهترین گزینه برای افراد مسن یا مبتلا به سایر شرایط سلامتی باشد.

 

دارو

 

از داروها برای کنترل برخی از عوارض جانبی شایع تومورهای مغزی استفاده می شود:

از استروئیدهایی مانند دگزامتازون (Decadron)برای کاهش تورم و تجمع مایعات (ادم) در اطراف تومور استفاده می شود. از آنجا که استروئیدها می توانند باعث زخم معده و ریفلاکس معده شوند، فاموتیدین (پپسید) یا پانتوپرازول (پروتونیکس) برای کاهش میزان اسید تولید شده در معده تجویز می شود.

 

از فوروزماید (Lasix) یا مانیتول (Osmitrol) برای کنترل ورم و تورم استفاده می شود.

از داروهای ضدتشنج برای جلوگیری یا کنترل تشنج استفاده می شود. رایج ترین آنها شامل فنی توئین (دیلانتین)، اسید والپروئیک (دپاکوت)، کاربامازپین (تگرتول) و لووتیراستام (کپرا) است.

 

نتیجه گیری:

جراحی نوعی روش درمانی انتخابی برای بهبود سرطان مغز است که بدون آسیب جدی به قسمت های حیاتی مغز می توان به آن دست یافت. جراحی می تواند به تصحیح تشخیص کمک کند، تا حد ممکن تومور را برداشته و فشار داخل جمجمه را آزاد کند. یک جراح اعصاب برای باز کردن جمجمه و برداشتن تومور لازم است.