بهترین آزمایش های تصویربرداری برای تشخیص سرطان

برای انواع سرطان در افراد مختلف، بیوپسی تنها راه مطمئنی است که پزشک می تواند با استفاده از آن بفهمد کدام ناحیه ای از بدن به سرطان مبتلا است یا خیر. در نمونه برداری، پزشک نمونه کوچکی از بافت را برای آزمایش در آزمایشگاه می گیرد و توسط متخصصین مربوطه به بررسی آن می پردازد. چنانچه انجام بیوپسی کارآمد نباشد، پزشک مربوطه احتمال دارد موارد دیگری را برای مشخص کردن نوع سرطان ارائه دهد.

نکات مؤثر در استفاده از بهترین آزمایش های تصویربرداری برای تشخیص سرطان

 این بخش گزینه های تشخیصی دیگری را برای شناسایی سرطان های مختلف توصیف می کند. همه تست های ذکر شده در زیر برای هر شخص استفاده نمی شود. پزشک شما ممکن است این عوامل را هنگام انتخاب بهترین آزمایش های تصویربرداری برای تشخیص سرطان در نظر بگیرد که شامل:

نوع سرطان مورد بررسی

علائم و نشانه های مشخص شده در آن

سن و سلامت جسمی فرد

سابقه پزشکی و خانوادگی او

نتایج حاصل از آزمایشات او

علاوه بر معاینه بدنی، ممکن است از آزمایشات زیر برای تشخیص سرطان های مختلف استفاده شود.

1- کولونوسکوپی،

یکی از مواردی است که ممکن است پزشک بسته به شرایط شما آن را پیشنهاد دهد. کولونوسکوپی به پزشک اجازه می دهد تا در حالی که بیمار از نظر روانی آرام می شود، داخل کل راست روده و روده بزرگ و بخش های دیگر شکم او را بسته به ناحیه مورد نظر ببیند. کولونوسکوپیست، پزشکی است که در انجام این آزمایش تخصص دارد. به عنوان مثال، در صورت یافتن سرطان روده بزرگ، تشخیص کاملی که به طور دقیق محل و گسترش سرطان را توصیف کند ممکن است تا زمانی که تومور با جراحی برداشته نشود، امکان پذیر نباشد.

2- نمونه برداری بیوپسی،

حذف مقادیری از بخش های مورد نظر بدن برای مشاهده زیر میکروسکوپ می باشد. بررسی روش های دیگر هم می تواند وجود سرطان را ارائه دهند، اما با نمونه برداری تا حدودی می توان سریع تر به این امر پی برد. بعد از انجام، پزشک متخصص این زمینه، شروع به ارزیابی نمونه می کند و نتایج و تفاسیر خود را در اختیار پزشکان دیگر قرار می دهد تا آن ها تشخیص درست تری را انجام دهند. نمونه برداری ممکن است در طی کولونوسکوپی انجام شود، یا ممکن است بر روی هر بافتی که در حین جراحی برداشته می شود انجام شود. گاهی اوقات، برای کمک به انجام بیوپسی، از سی تی اسکن یا سونوگرافی استفاده می شود. بیوپسی سوزنی است که به تومور هدایت می شود تا بافت را از طریق پوست از بین ببرد.

3- آزمایش مولکولی تومور،

پزشک شما ممکن است انجام آزمایشات آزمایشگاهی دیگری را بر روی نمونه تومور شما برای شناسایی ژن های خاص، پروتئین ها و سایر عوامل منحصر به فرد تومور توصیه کند. نتایج این آزمایشات می تواند به تعیین گزینه های درمانی شما کمک کند.

4- تمام سرطان های مختلف باید از نظر وجود پروتئین های ترمیم کننده عدم تطابق، که نقص ترمیم عدم تطابق (dMMR) نامیده می شود، آزمایش شوند. این آزمایش 2 دلیل دارد. اول، اینکه راهی برای جستجوی سندرم لینچ است دوم اینکه، از نتایج استفاده خواهد شد تا دریابیم که آیا در بیماران مبتلا به بیماری متاستاتیک، باید به روش ایمونوتراپی توجه شود یا خیر. این آزمایش را می توان با استفاده از رنگ آمیزی ویژه بافت گرفته شده از بیوپسی یا جراحی یا با انجام آنالیزهایی انجام داد که به دنبال تغییراتی به نام بی ثباتی ریز ماهواره (MSI) است. اگر به عنوان مثال مبتلا به سرطان روده بزرگ متاستاتیک یا عود کننده هستید، در صورت وجود، نمونه ای از بافت محل پخش یا عود آن برای آزمایش ترجیح داده می شود.

5- آزمایش خون

از آنجا که سرطان های مختلف، از جمله، روده بزرگ اغلب از روده بزرگ یا راست روده خونریزی می کند، افراد مبتلا ممکن است کم خون شوند. آزمایش تعداد گلبول های قرمز در خون که بخشی از شمارش کامل خون (CBC) است، می تواند نشان دهنده وقوع خونریزی باشد که جزو بهترین آزمایش های تصویربرداری برای تشخیص سرطان می باشد که توسط پزشک در مرحله اول انجام می گیرد.

6- آزمایش خون دیگر سطح پروتئینی به نام آنتی ژن کارسینوآمبریک را تشخیص می دهد. مقادیر بالای CEA ممکن است نشان دهنده گسترش سرطان به سایر قسمت های بدن باشد. CEA یک آزمایش کامل برای سرطان روده بزرگ نیست، زیرا سطح آن فقط در حدود 60٪ از افراد مبتلا به سرطان روده بزرگ است که از روده بزرگ به اندام های دیگر گسترش یافته است. علاوه بر این، سایر شرایط پزشکی می تواند باعث افزایش CEA شود. آزمایش CEA اغلب برای نظارت بر سرطان های مختلف از جمله، روده بزرگ برای افرادی که قبلاً تحت درمان هستند استفاده می شود. اما به عنوان یک تست غربالگری مفید نیست. درباره مارکرهای تومور برای آن باید بررسی بیشتری صورت گیرد.

سایر موارد کلیدی در انتخاب بهترین آزمایش های تصویربرداری برای تشخیص سرطان

7- اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) یا (CAT)

سی تی اسکن معمولاً تصاویری از داخل بدن را با استفاده از اشعه ایکس گرفته شده از زوایای مختلف می گیرند و به بررسی و شناسایی محل مورد نظر می پردازند. کامپیوتر تصاویر گرفته شده را در تصویری دیگر ترکیب می کند که وجود هر گونه ترکیب ناهنجار را بررسی کند. از سی تی اسکن می توان برای محاسبه و بررسی اندازه تومور استفاده نمود. در مواردی مشاهده شده است که قبل از شروع اسکن از نوعی رنگ به نام کنتراست استفاده می شود که وضوح تصویر به خوبی دیده شود. مثلاً در یک فرد مبتلا به سرطان روده بزرگ، سی تی اسکن می تواند شیوع سرطان به ریه ها، کبد و سایر اندام ها را بررسی کند. این روش اغلب قبل از جراحی انجام می شود.

8- تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) در اکثر موارد برای بررسی میدان مغناطیسی و ایجاد تصاویر واضح از ام آر آی استفاده می کنند. در این روش هم از نوعی رنگ مخصوص به نام حاجب برای وضوح بیشتر در تصویربرداری استفاده می کنند که به این صورت که این ترکیب رنگی را به درون رگ فرد یا به صورت مایعی به او خورانده می شود. MRI می تواند بهترین آزمایش های تصویربرداری برای تشخیص سرطان برای یافتن محل رشد سرطان در افراد مختلف می باشد.

9- سونوگرافی.

در سونوگرافی از امواج صوتی تصویری برای مشاهده اندام های داخلی استفاده می کنند تا مشخص شود سرطان تا چه حد به سایر بخش های بدن گسترش یافته است یا خیر. سونوگرافی اندورکتال معمولاً برای آگاهی از میزان رشد عمیق سرطان رکتوم مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند برای کمک به برنامه ریزی درمانی مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، این آزمایش نمی تواند به طور دقیق سرطانی را که به غدد لنفاوی مجاور یا فراتر از لگن گسترش یافته است، تشخیص دهد. از سونوگرافی می توان برای مشاهده کبد نیز استفاده کرد، اگرچه سی تی اسکن یا MRI برای مشاهده تومور در کبد بهتر است.

10- عکس برداری از سینه

اشعه ایکس روشی است برای ایجاد و بررسی عکس هایی از بخش های مختلف داخل بدن، با استفاده از مقدار کمی تابش. اشعه ایکس از قفسه سینه می تواند به پزشکان کمک کند تا متوجه شوند سرطان به ریه ها گسترش یافته است یا خیر.

11- توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) یا اسکن

 PET-CT اسکن PET در اکثر موارد با روشی به نام سی تی اسکن ادغام می شود، با این حال، ممکن است شما بشنوید که دکتر شما فقط به عنوان اسکن PET به این روش مراجعه می کند. اسکن PET راهی برای بررسی عکس و تصاویر مختلف از بخش های مورد نظر اندام شما می باشد. مقدار کمی از ماده قندی رادیواکتیو به داخل اندام بیمار وارد می شود. این ترکیب قندی توسط بخش هایی تمام می شود که خواهان مقادیر قابل توجهی از انرژی هستند. از طرفی چون سرطان خواهان این بخش است و تمایل فراوانی به این بخش ها دارد به سرعت از آن ها استفاده می نماید و به جذب آن ها می پردازد.

اسکن PET به طور منظم برای همه افراد مبتلا به سرطان های مختلف از جمله، روده بزرگ استفاده نمی شود، اما شرایط خاصی وجود دارد که پزشک ممکن است یکی از آنها را توصیه کند. پس از بررسی های صورت گرفته در تشخیص بهترین آزمایش های تصویربرداری برای تشخیص سرطان، حال پزشک آماده است که نظر قطعی خود را عنوان کند و آن را با بیمار خود در میان بگذارد. این مرحله حیاتی ترین بخش می باشد، زیرا پزشک باید از دقت و حوصله کافی برخوردار باشد تا درست ترین و دقیق ترین نتیجه را برای بیمار خود ارائه دهد.