سرطان از جمله بیماری های چالش برانگیز در جوامع امروزی است که عده زیادی در گیر آن هستند. سرطان لگن از جمله سرطانهای نسبتا شایع است که به روش های مختلف مانند دارو، شیمی درمانی، پرتو درمانی و ... درمان می پذیرد.
تومور لگن یکی از رایج ترین انواع تومورهای استخوان است که در درون سلول های استخوانی لگن شکل می گیرد. این گونه تومورها رشد بسیار آهسته ای دارند و به همین علت زیاد مشخص نیستند، اما بعد از مشخص شدن علت پیدایش این گونه تومور ها، تمامی افرادی که به این عارضه دچار شده اند به دنبال پاسخ این سوال هستند که آیا سرطان لگن درمان دارد و این که برای درمان تومور لگن چه کار باید کرد؟ در این مقاله قرار است که به بررسی همین سوال رایج در میان این گونه بیماران بپردازیم و در مورد راه های مختلف درمانی توضیحاتی را ارائه دهیم پس با ما تا انتهای مطلب همراه باشید.
هر چند تومورهای استخوانی لگن یک بیماری خطرناک است اما با این وجود اغلب تومورهای ایجاد شده در این ناحیه از بدن جزء تومور های خوش خیم می باشند و اصولا خطری را برای بیمار به همراه ندارند و در صورتی که در زمان مشخص و به موقع درمان شوند، به بافت های سالم اطراف استخوان آسیبی نخواهند رساند.
درمان تهاجمی و به موقع این اختلال زمانی ضرورت می یابد که رشد این تومورها بر بافت های سالم اطراف لگن فشار وارد کند. در بیش تر موارد، تومورهای لگن احتیاجی به درمان ندارند و فقط باید تحت معاینات منظم قرار بگیرند. چون همان طور که به آن اشاره شد، این دسته تومورها رشد آهسته ای دارند و با گذشت زمان هیچ گونه مشکلی را برای بیمار ایجاد نمی کنند. پزشکان و جراحان ارتوپد نیز برای بیماران خاصی از روش های جراحی برای درمان تومور های لگن استفاده می کنند تا از این روش از شکستگی لگن و در نتیجه از کار افتادگی بیمار جلوگیری کند.
تومور استخوان لگن زمانی ایجاد می شود که سلول های استخوانی از تقسیم طبیعی خود خارج شوند و توده های استخوانی را تشکیل دهند. از رایج ترین تومورهای لگن می توان به یوئینگ سارکوم و کندروسارکوما اشاره کرد. تومور یوئینگ سارکوم بیشتر در افراد جوان بین 5 تا 20 سال دیده می شود و جزء تومورهای خوش خیم هستند اما کندروسارکوما بیشتر در افراد بالای 40 سال مشاهده می شود.
خوشبختانه بیشتر تومورهای استخوانی خوش خیم هستند و قابلیت انتشار و پخش شدن به سایر نقاط بدن را ندارند و تنها درصد خیلی کمی از این نوع تومور ها قابلیت انتشار به سایر نقاط بدن و تخریب بافت طبیعی استخوان را دارند. با این وجود هنوز برخی افراد گمان می کنند تومورهای لگن تنها با جراحی و شیمی درمانی بهبود می یابند و هیچ راه دیگری برای مقابله با این اختلال وجود دارند و بسیار نگران هستند و این سوال را به طور مکرر از پزشک یا جراح خود مطرح می کنند که آیا سرطان لگن درمان دارد؟
برای درمان تومور لگن باید ابتدا لازم است با علائم بروز این گونه تومورها آشنا شوید.
از جمله رایج ترین علائم این گونه تومورهای لگن می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تشخیص تومور لگن از طریق معاینه بالینی بیمار و تصویر برداری از لگن صورت می گیرد. پزشک یا جراح ارتوپد بعد از مصاحبه با بیمار و معاینه او تا حدودی به وجود تومور لگن در وی شک می کند؛ در این صورت با بهره گیری از روش های تصویر برداری و آزمایشگاهی به وجود یا عدم وجود بیماری پی می برد.
از رایج ترین روش های تشخیص تومور لگن شامل موارد زیر می باشد:
۱. رادیوگرافی ساده نحوه تشخیص تومور لگن به کمک این روش تصویر برداری به این شکل است که پزشک با مشاهده تغییرات و تراکم موجود در استخوان تا حدودی به وجود تومور پی خواهد برد.
۲. سی تی اسکن سی تی اسکن تصاویر دقیقی از سطح مقطع استخوان ایجاد می کند که به کمک آن، جراح ارتوپد می تواند جزئیات بسیار دقیقی از استخوان را مشاهده کند و در مواردی ممکن است به وجود توده های اضافی در لگن نیز پی ببرد.
۳. ام آر آی ام آر آی یکی از بهترین و کم خطر ترین روش های تصویر برداری از استخوان است که جراح ارتوپد به کمک آن می تواند تشخیص دهد تومور تا چه حد پیشروی کرده و در چه محل هایی قرار دارد.
۴. اسکن هسته ای به کمک این روش میزان انتشار تومور لگن مشخص می شود و در صورتی که سرطان به بافت های دیگر بدن متاستاز کند می توانند آن را نیز مشخص کند.
۵. پت اسکن یا توموگرافی یکی از تخصصی ترین روش های تشخیص تومور استخوان، پت اسکن یا توموگرافی است که جهت انجام آن برای بیمار نوعی قند به نام گلوگز تجویز می شود که با جذب گلوگز توسط سلول های بدن، یک اتم آن را رادیواکتیو می کند. فرآیند تشخیص این روند بدین صورت می باشد که سلول های سرطانی سوخت و ساز بیشتری دارند از این رو بیشتر از سلول های طبیعی قند را جذب می کنند.
۶. بیوپسی از استخوان تشخیص دقیق نوع تومور و درجه تومور استخوان لگن، تنها از طریق گرفتن نمونه از استخوان یا بپوسی از استخوان صورت می گیرد. همچنین در مواردی که جراح ارتوپد تشخیص دهد برای درمان تومور لگن چه باید کرد نیز باید از این روش تشخیصی استفاده کند؛ زیرا تا زمانی که تشخیص به موقع نوع تومور مشخص نشود نمی توان به درستی روش درمانی را تعیین کرد.
برای درمان تومور لگن باید هر چه سریع تر به یک جراح ارتوپد مراجعه کرد؛ جراح ارتوپد بسته به نوع، میزان پیشرفت و شرایط بیمار بهترین روش درمانی را ارائه می دهد.
از عمده ترین روش های درمان این نوع تومور می توان به موارد زیر اشاره نمود:
از روش جراحی برای درمان تومور لگن بیشتر در درمان تومور های خوش خیم و غیر تهاجمی استفاده می شود؛ زیرا تومورهای خوش خیم به صورت بافتی در داخل استخوان قرار دارند و به کمک جراحی می توان این توده های اضافی را از استخوان جدا کرد.
البته در مواردی از این روش برای درمان برخی از تومورهای بدخیم استخوان لگن نیز استفاده می شود. جراحی برای درمان تومور لگن با هدف تخلیه و خارج کردن توده های اضافی از استخوان صورت می گیرد. بدین صورت که جراح ارتوپد با تراشیدن سطح داخلی حفره ها و خارج کردن محتویات تومور، حفره خالی را با پیوند استخوانی پر می کند.
چنین روشی در زمانی که تومورهای لگن از نوع خوش خیم باشد انجام می شود اما در تومورهای بدخیم وضعیت کمی متفاوت است؛ زیرا این گونه تومور ها می توانند به تدریج استخوان را ضعیف کنند و سبب شکسته شدن استخوان شوند و جراحی کردن یک استخوان شکسته بسیار سخت تر و خطرناک تر از استخوان سالم است و به سختی جوش می خورد. انجام جراحی برای درمان تومور لگن بدخیم از طریق کارگذاری ابزار های فلزی صورت می گیرد. در صورتی که تومور بزرگ باشد و یا به اعصاب و عروق خونی تهاجم کرده باشد در این صورت جراح با قطع کردن عضو از پیشرفت کردن بیماری جلوگیری می کند.
از این روش تنها برای درمان تومورهای بدخیم استفاده می شود. در شیمی درمانی از داروهای مخصوص جهت از بین بردن و کوچک کردن تومور استفاده می شود. البته همیشه شیمی درمانی بعد از جراحی انجام نمی شود. در مواردی ممکن است به دلیل بزرگ بودن تومور، جراح ارتوپد دستور دهد که تومور را از طریق شیمی درمانی کوچک کنند تا راحت تر بتوان با تجهیزات جراحی اقدام به برداشتن آن نمود.
یکی از معمول ترین روش های درمان تومور بدخیم، پرتو درمانی است که با کشتن سلول های در حال تقسیم، جلوی رشد سلول های سرطانی موجود در لگن گرفته می شود. کشته شدن تومورها از طریق رادیوتراپی با تابش اشعه ایکش در بدن انجام می شود. زمانی که این اشعه در بدن تابیده می شود مولکول هایی به صورت رادیکال آزاد تولید می شوند که این مولکول ها موجب آسیب دیدن DNA سلول های سرطانی می شوند.
سرطان لگن از جمله انواع بیماری های سرطان است که قابل درمان بوده و بسته به شرایط بیمار و میزان پیشرفت بیماری وی می توان از مسیر مشخصی اقدام به درمان بیماری و از بین بردن تومور های سرطانی شخص کرد. تشخیص و انتخاب بهترین راه درمان این بیماران بر عهده پزشک معالج می باشد که پس از انجام ارزیابی های تشخیصی و معاینات بالینی، تصمیم مناسب برای هر بیمار اخذ خواهد شد.میتوان با خرید تاج گل خیریه و استند تسلیت از موسسه های خیریه، قدم موثری در بهبود بیماران سرطانی برداشت.
برچسب ها
نظرات
پیمان اسکندریان
2 سال و 9 ماه و 12 روز پیش
ارسال پاسخ
خیلی اطلاعاتتون خوب بود
کریم گلابی اذر
2 سال و 6 ماه و 13 روز پیش
ارسال پاسخ
با تشکر از مقاله کامل و درست بنده نیز مبتا به ضایعه کندرو سارکوم بدخیم هستم که درد امانم را بریده
جلالجلیل
2 سال و 3 ماه و 14 روز پیش
ارسال پاسخ
سلام ممنونازمقالهشماخیلی خوب وعالیه من هم سرطان لگندارمیعنیمتازتازازکلیه بهلگنومهره درگیر
جلالجلیل
2 سال و 3 ماه و 14 روز پیش
ارسال پاسخ
سلام ممنونازمقالهشماخیلی خوب وعالیه من هم سرطان لگندارمیعنیمتازتازازکلیه بهلگنومهره درگیر