همه آنچه باید درباره لنفوم هوچکین بدانید

لنفوم هوچکین به نوعی از سرطانی شدن سلول ها گفته می شود که در شروع، سلول های سیستم ایمنی بدن (عمدتا لنفوسیت ها) را درگیر می کند و سپس توسط دستگاه لنفاوی در سراسر بدن به گردش در می آید. کار سیستم لنفاوی بدن، جمع آوری مایعات بین بافتی از فضاهای بین سلولی و ریختن دوباره این مایعات به جریان خون بدن از طریق سیاهرگ های بزرگ و برگرداندن آن ها به قلب می باشد.

از اجزا دستگاه لنفاوی بدن می توان لنف، شبکه عروق لنفاوی که در سراسر بدن پراکنده اند و همچنین غدد لنفی که محل استقرار سلول های دفاعی بدن هستند را نام برد.

یک سری دیگر از اندام های بدن نظیر لوزه ها و طحال نیز جز این سیستم به شمار می آیند. رشد غیر طبیعی سلول ها می تواند از گره های لنفی (Lymph Nodes) آغاز شده و به تدریج با گسترش یافتن و تکثیر آن ها، تعداد بیشتری از گلبول های سفید مستقر در این گره ها را درگیر کرده و در طول زمان تعداد آن ها را رو به کاهش گذارد. از این رو بدن نسبت به آسیب ها، عفونت ها و سایر عوامل بیماری زا حساس تر بوده و در صورت درگیری با هر عارضه ای، امکان تشدید و عود آن در بدن بیمار وجود دارد.

لنفوم از نوع هوچکین ممکن است گروه های سنی مختلفی را درگیر کند اما اکثرا در سنین بین 20 تا 50 سال دیده می شود. این گونه از سرطان نیز همچون سایرین در صورت تشخیص زود هنگام و شروع به هنگام اقدامات لازم جهت درمان، قابل کنترل و پیشگیری می باشد.

در صورتی که این بیماری به موقع تشخیص داده نشده و برای درمان آن اقدامی صورت نگیرد می تواند به مرور زمان از طریق دستگاه لنفاوی به سراسر بدن مهاجرت کرده، اندام های مختلف و حیاتی بدن از قبیل ریه ها، استخوان ها و احشا داخل شکمی را درگیرکرده و منجر به صدمات غیر قابل جبران و گاه مرگباری برای بیمار شود.

نحوه تشکیل توده های سرطانی

همانطور که گفتیم، عامل اولیه ایجاد توده های سرطانی در لنفوم، نوع خاصی از لنفوسیت های سیستم ایمنی بدن می باشند که طی وقایعی، به سلول های غیر عادی تغییر ماهیت می دهند. این لنفوسیت های غیر طبیعی قدرت رشد و تکثیر بالایی داشته و به سرعت در غدد لنفاوی و مایع لنفی شروع به تقسیم و به حرکت در آمدن می کنند. بدین ترتیب این سلول ها که مرتب به تعدادشان افزوده می شود، با رشد و تکثیر غیر عادی خود توده هایی را تشکیل داده که نه تنها دیگر قادر به حفظ ایمنی بدن و مقابله با عوامل بیماری زا نیستند، بلکه از آنجایی که مایع لنفاوی در تمامی بافت ها در گردش است، با گسترش در مناطق مختلف بدن می توانند آسیب های جدی به سلامت بیمار و دیگر اعضای سالم بدن وارد نمایند.

به عقیده برخی دیگر از محققان، این تغییر رفتار در سلول ها و به دنبال آن ایجاد بیماری ممکن است به دنبال نبرد سلول های دفاعی بدن در مقابله با یک عامل مهاجم بیگانه مثل نوعی ویروس یا میکرو ارگانیسم به وجود بیاید.

ریسک فاکتورها

عوامل متعددی وجود دارند که می توانند فرد را مستعد ابتلا به این لنفوم بکنند اما از میان آن ها موارد زیر سهم بیشتری در بالا بردن ریسک ابتلای فرد را دارند. بروز این نوع سرطان در افرادی که در بازه سنی 15 تا 30 سال هستند و همچنین بیشتر از 50 سال سن دارند بیشتر دیده شده است. کسانی که از سیستم ایمنی ضعیفی برخوردارند و یا درگیر عفونت و ویروس های خاصی مثل HIV هستند نیز امکان بروز این بیماری در آن ها نسبت به سایر افراد بالاتر است. به علاوه سابقه ی خانوادگی هم می تواند ریسک ابتلای سایر بستگان شخص بیمار را به این سرطان تا میزان قابل ملاحظه ای بالا ببرد.

تظاهرات بالینی

این نوع لنفوم می تواند با علائم متعددی ظاهر شود اما شایع ترین آن ها شامل: افزایش درجه حرارت بدن و باقی ماندن در این دما، افت وزن بدون دلیل مشخص، قرمزی و احساس خارش پوست، کسالت و خستگی که دائما بیمار از آن شکایت دارد، اختلال در تنفس، وجود درد در ناحیه سینه و بزرگ شدگی غدد لنفاوی زیر گردن و زیر بغل می باشد. در صورتی که پس از لمس این نواحی، با توده ای سفت، بزرگ شده، قابل حرکت و بدون درد که از سایر بافت های اطراف آن متمایز شده و بیش از یک ماه است که تغییری نکرده مواجه شدید، حتما جهت بررسی و چکاپ های پزشکی بیشتر و دقیق تر، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

ارزیابی های تشخیصی

در صورت مشاهده هر یک از علائم فوق الذکر در خود، پس از مراجعه به پزشک، اقدامات تشخیصی برای شما آغاز می گردند. وی با بررسی مناطقی که غدد لنفاوی در آن ها تمرکز بیشتری دارند مثل کشاله ران، زیر بغل و اطراف گردن، به تغییر شکل، اندازه، سفتی و درد آن ها توجه کرده و یا ممکن است با معاینه شکمی، هر گونه تغییر در اندام های داخلی نظیر کبد و طحال را نیز مورد بررسی قرار دهد.

همچنین آزمایشات خونی CBC جهت شمارش گلبول ها به ویژه تعداد گلبول های سفید خون انجام می گیرد تا بتوان هر گونه تغییر در میزان گویچه های سفید و قرمز خون را سنجید. تصویر برداری از ناحیه قفسه سینه هم می تواند پزشک را از بروز هر گونه تغییر در اندازه غدد لنفاوی یا سایر مشاهدات که ممکن است در اثر بیماری ایجاد شده باشد مطلع سازد. با این همه، تنها راه تشخیص قطعی این بیماری، نمونه برداری از سلول های غدد لنفاوی و سپس فرستادن نمونه ها به پاتولوژی جهت بررسی دقیق می باشد.

در نمونه برداری، اغلب پزشک اقدام به برداشتن یک غده لنفاوی بطور کامل یا برداشتن قسمتی از آن می کند که روش اول ارجح است و می تواند نمونه کافی جهت آزمایش و دادن تشخیص مناسب در اختیار آزمایشگاه آسیب شناسی قرار دهد. با بررسی این سلول ها زیر میکروسکوپ، در صورت مشاهده سلول های غیر عادی و بزرگ شده که در افراد سالم دیده نمی شوند، ابتلا به بیماری لنفوم هوچکین محرز می گردد.

مشخص کردن میزان پیشرفت سرطان

پیش از آغاز فرایندهای درمانی، ابتدا لازم است بدانیم که سرطان تا چه مرحله ای پیشرفت کرده و چه میزان از بافت های بدن را درگیر ساخته است. اگر شخص در نخستین مراحل بیماری باشد، درگیری تنها در تعداد اندکی از غدد لنفاوی یک ناحیه بوده و هنوز گسترش قابل ملاحظه ای نداشته اند.

اما اگر بیمار با تاخیر اقدام به مراجعه به پزشک بکند، ممکن است این توده های سلولی سرطانی در سراسر بدن پخش شده و بافت هایی مثل ریه یا مغز استخوان ها را درگیر کرده باشد که در این حالت، درمان با مشکلات عدیده ای مواجه شده و موجب به طول انجامیدن این پروسه خواهد شد.

جهت بررسی مرحله ای از سرطان که بیمار در آن قرار دارد، ممکن است با تزریق ماده حاجب به بیمار یا نوشیدن آن توسط وی، اقدام به عکس برداری از نقاط مختلف بدن من جمله شکم، لگن و قفسه سینه نمایند تا غدد لنفاوی تغییر شکل یافته و محل آن ها را مشخص کنند.

این تصویر برداری ها می توانند با دستگاه MRI یا روش CT Scan نیز انجام شوند که به کارگیری هر یک به نظر پزشک و شرایط بیمار بستگی دارد. از سایر ابزارهایی که می توانند در تشخیص دقیق محل استقرار توده های سرطانی به کار روند، به کار گیری روش PET Scan می باشد.

در این شیوه با تزریق نوعی ماده رادیواکتیو به بیمار و عکس برداری از نقاط مختلف بدن، میزان مصرف آن توسط سلول های بافت های گوناگون را زیر نظر می گیرند. در صورت وجود توده های سرطانی، این سلول ها سریع تر و بیشتر از بقیه این مواد را به خود جذب کرده و بنابراین در عکس برداری ها، پر رنگ تر نمایان می شوند که نشان دهنده تجمع سلولی در این نواحی است.

همچنین در صورت درگیری گسترده بدن با این سلول های مهاجم و دست اندازی به سایر بافت ها، با نمونه برداری از مغز استخوان های بلند، کبد و غدد لنفاوی دیگر نقاط بدن می توان متاستاز لنفوم به این بافت ها را مورد بررسی قرار داد.

عملیات درمانی

درمان لنفوم هوچکین می تواند با توجه به مرحله سرطان، میزان گستردگی و متاستاز سرطان در بدن، شرایط بیمار از قبیل سن و حال عمومی وی و اندازه توده ها متغیر باشد که معمولا شیمی درمانی، پرتو درمانی و در موارد عود بیماری، پیوند سلول های بنیادی یا ترکیبی از این روش ها را در بر می گیرد.

شیمی درمانی یا کموتراپی

در این روش داروهای تجویز شده با تزریق به درون ورید های بیمار، در سراسر بدن پخش می شوند و از این طریق می توانند توده های مستقر در قسمت های مختلف بدن را از بین ببرند. پس از تزریق داروها، بیمار بعد از طی کردن یک دوره استراحت مجددا دوز بعدی داروها را دریافت خواهد کرد که این مدت زمان با توجه به نوع داروهای مورد استفاده و میزان پیشرفت سرطان متغیر خواهد بود.

پرتو درمانی یا رادیوتراپی

این روش بیشتر برای بیمارانی که در حال تجربه درد شدید هستند و اوضاعشان رو به وخامت است، به عنوان یک درمان کمکی جهت تخفیف درد و کوچک کردن اندازه تومور با تاباندن پرتوهایی با سطح انرژی بالا به موضع درگیری انجام می پذیرد. این روش بر خلاف شیمی درمانی، تنها توده های سلولی در قسمت های تحت درمان را هدف قرار داده و بر سایر غدد درگیر که خارج از محدوده درمان باشند، تاثیری ندارد بنابراین بیماران جهت معالجه گسترده مجبورند طی جلسات متعددی در هفته برای رادیوتراپی به مراکز درمانی مراجعه کنند.

نظرات

صدیقه بنی اسدی

3 سال و 7 ماه و 15 روز پیش

ارسال پاسخ

بسیار مفید وامیدوار کننده بود.فقط یک سوال بعد از درمان ایا امکان برگشت لنفوم هوچکین وجود دارد.ممنون میشم پاسخ بدید

مریم

3 سال و 3 ماه و 15 روز پیش

سلام من تو ١٩ سالگی به هوچکین مبتلا شدم و شش ماه شیمی درمانی شدم هر دو هفته یکبار. کنار درمان شیمیایی، سراغ یه متخصص طب سنتی هم رفتم. بهم رژیم غذایی و داروهای سنتی داد و باعث شد عوارض و سختی بیماری خیلی کمتر بشه خدا رو شکر. بعد از بیماری هم زود به سلامت اولیه برگشتم. یک جراحی کوچیک نمونه برداری هم داشتم قبل شیمی درمانی که حتی بستری هم نشدم از بس سبک بود. در طول شیمی درمانی موهام ریخت اما الان که دو سال میگذره عین قبلم هستم. الان دوساله که خوب خوبم الحمدلله. از اول بیماریم هرجا رفتم تا گفتم هوچکین گفتن زود خوب میشی که خدا رو شکر همین هم بود. همون 12 جلسه که دکتر گفته بود کافی شد. به قول سرپرستان بخش شیمی درمانی، اصل برای بیمار تغذیه است و روحیه. درمورد باروری هم، داروهای سرطان بعضیاشون ناباروری ایجاد میکنن اما اکثرا موقته و بعد از مدتی سلامت بدن برمیگرده، خصوصا تو جوونا و افراد سالمتر و قوی‌تر. خلاصه که اصلا نگرانی نداره.

مهدی

3 سال و 3 ماه و 7 روز پیش

سلام من تو سن ۷ سالگی این بیماری رو گرفتم شب ها پا درد (قسمت بیرونی لگن) و کمر درد شدید میگرفتم در حالی که طی روز همه چیز نرمال بود. و رفتیم محک دکتر ها همه تعجب میکردن و نمیدونستن بیماریم چیه و نمیتونستن تشخیص بدن. کلی ازمایش ولی بدون نتیجه حتی از مغز استخوانم نمونه گرفتن چون پاهام درد میکرد(خدابراتون نیاره که منه بچه ۸هشت نه ساله پدرم دراومد با اون نمونه گیری بدون بیهوشی و بی حسی) اما مغزاستخوانم سالم بود و باز هم تشخیص داده نشد تا اینکه یه روز غدد لنفاوی گردنم بزرگ شد و اونجا تشخیص داده شد لنفم هوچکین دارم. بعد چند جلسه شیمی درمانی شدم و تا یه زمان بهتر شدم اما بعد مریضیم عود کرد و برگشت بعد دوباره شیمی درمانیم رو مجدد شروع کردم اما باز هم بنظر بیماری درحال بهبود بود که باز هم بعد از قطع شیمی درمانی بیماریم عود کرد. این دفعه رادیو تراپی کردم و این دفعه همه چیز بهتر شد اما بعد باز عود کرد و برگشت. تا اینکه دکتر هدایتی دکتر من گفت باید پیوند بشی (پیوند سلول های بنیادی) . پیوند شدم سال ۹۱ . بعد از پیوند باید خیلی مراقب باشین نه چیپس نه پفک نه غذاهایی که مغز پخت نشدن نه میوه های با پوست نه رفت و امد حمام جدا غذا جدا همه چیز باید مراقبت شه چون بعد از پیوند کوچک ترین میکروب و باکتری میتونه از پا درتون بیاره چون سلول هاتون قوی نیستن(بهتر بگم انگار دوباره بدنیا اومدین ) الان که دارم اینو میگم بعد از ۱۳ سال از اون روزا و بعد از ۹سال از پیوندم خدارو هزار مرتبه شکر سالمم و خواستم بگم اصلا ناامید نشو چون من که ۳ دفعه بیماریم عود کرد تونستم پس تو هم میتونی و به خدا توکل کن .

اردشیر اکبری

2 سال و 5 ماه و 2 روز پیش

سلام من پسرم درگیره

اعظم خداوردی

3 سال و 1 ماه و 16 روز پیش

سلام من چند سال پیش لنفوم داشتم شیمی درمانی و پرتو درمانی شدم الان میتونم واکسن کرونا بزنم چه نوعی لطف کنید پاسخ بدید ممنونم

وحید ل

2 سال و 9 ماه و 17 روز پیش

سلام خسته نباشین دوستان بنام خدایی که بهترین نعمت سلامتی به ماداده:من تو۲۵سالگی لنفوم هوکچین گرفتم وبعد ۱۲ جلسه شیمی درمانی بیماریم پیشرفت کرد از غددگردن رفت طرف قفسه سینه تومور رشد کرد بعد شیمی درمانی قویتر و رادیوتراپی تومور رفت و بعد ۸ ماه بازم عود کرد که با ۶ماه شیمی درمانی و۳۱جلسه رادیوتراپی کلا تومور ا ازبین رفتن والان نزدیک ۳سال سالمم اصلانگران نباشین لنفوم هوکچین درمان پذیرترین نوعه سرطانه که دیگه بهش نمیشه گف سرطان زیادم تو گوگل سرچ نکنین من خودم تحصیل کردم از دکترا و متخصص ای زیادی سوال کردم که میگن نسبت به سرطانای دیگه مریضی حساب نمیشه انشالله همه بیمارا شفا پیداکنن به کمک خدای متعال