طول عمر بیماران مبتلا به سرطان رحم چقدر است؟

طول عمر بیماران مبتلا به سرطان رحم بستگی به عوامل متعددی دارد که مهمترین این عوامل میزان پیشرفت بیماری و بدخیم یا خوش خیم بودن آن می باشد. امروزه با پیشرفت علم پزشکی امکان تشخیص و درمان به موقع سرطان رحم و عدم تاثیر آن بر طول عمر بیماران افزایش یافته است.سرطان رحم به حالتی گفته می شود که در آن توده های سلول سرطانی در غشا در بر گیرنده رحم که آندومتر نامیده می شود شروع به رشد و تکثیر کنند و به تدریج سایر قسمت های رحم را نیز درگیر سازند. در خانم هایی که در سنین بعد از یائسگی قرار دارند، از آن جایی که سطوح ترشح هورمون هایشان به طور کلی تغییر می کند، احتمال ابتلا به این سرطان بیشتر خواهد بود. سن بالا، سابقه خانوادگی و ژنتیک از جمله عوامل موثر در بروز این سرطان در خانم ها می باشد

بنابراین لازم است که همه زنان نسبت به انجام مرتب آزمایشات تشخیصی و غربالگری اقدام نموده و همچنین اگر دچار چاقی، فشار خون یا دیابت هستند، در جهت رفع و کنترل این مشکلات برایند تا از عوارض سو ابتلا به سرطان پیشگیری کرده باشند. طول عمر بیماران مبتلا به سرطان رحم می تواند تحت تاثیر این سرطان کاهش یابد و یا می توان با پیگیری و چکاپ های دوره ای و درمان به موقع مانع از تاثیر این سرطان بر طول عمر شد.

سرطان دهانه رحم

رحم در یک خانم از سه بخش دهانه یا سرویکس، تنه و لوله های رحمی ساخته شده است که هر کدام از این بخش ها ممکن است گرفتار سرطان شوند اما شایع ترین نوع آن که سالانه موجب مرگ جمع کثیری از زنان می شود، سرطان دهانه رحم می باشد که رتبه دوم را بعد از سرطان سینه در میان سرطان های رایج زنان اشغال کرده است. شروع این سرطان با ظهور ضایعات پیش سرطانی که در دهانه رحم تشکیل می شوند دیده شده و در صورت شناسایی نشدن و عدم پیگیری اقدامات لازم جهت جلوگیری از پیشروی آن ها، قابلیت تبدیل شدن به سرطان های وسیع و مخرب را خواهند داشت.

مدت زمانی که طول می کشد این ضایعات به توده های گسترده سرطانی و سلول های بدخیم تبدیل شوند می تواند از حداقل 5 سال تا حداکثر 15 سال به طول انجامد که لازم است در این بازه زمانی، فرد با انجام معاینات دوره ای و انجام آزمایشاتی بر روی ترشحات خروجی از دهانه رحم، نسبت به شناسایی و تشخیص به موقع این بیماری اقدام کند. این آزمایش های غربالگری در تمامی مراکز درمانی، مراکز تحت نظارت دانشگاه های علوم پزشکی و همچنین بیمارستان ها به صورت رایگان انجام می پذیرد. خانم هایی که سنشان به بیش از 25 سال می رسد لازم است به صورت دوره ای به این مراکز مراجعه کرده و غربال شوند. خانم هایی که عموما دچار این سرطان می شوند در سنین بین 30 تا 60 سال قرار دارند و  این بیماری پنجمین دلیل مرگ زنان به دنبال سرطان را در ایران به خود اختصاص می دهد. 

عامل اصلی ابتلا

طبق مشاهدات و آزمایش های انجام گرفته، ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV به عنوان علت اصلی بروز سرطان در دهانه رحم شناخته می شود. راه انتقال این ویروس از طریق تماس های جنسی کنترل نشده و پر خطر می باشد و از این رو خانم های در سنین باروری و فعال از نظر جنسی را بیشتر در معرض خطر قرار می دهد. بر خلاف سایر انواع سرطان های مشاهده شده در خانم ها، سرطان دهانه رحم تنها منشا اکتسابی داشته و ربطی به سابقه خانوادگی ابتلا به این نوع سرطان در خویشاوندان فرد و ژنتیک او ندارد. البته با ورود واکسن HPV به بازار و واکسیناسیون دختران در سنین باروری می توان خطر ابتلا به این سرطان و ظهور ضایعات پیش سرطانی در دهانه رحم را به طور کامل از بین برد.

سرطان آندومتر رحم

آندومتریوز نوعی از سرطان رحم است که خوش خیم بوده و بیشتر در خانم هایی در سنین 30 تا 50 سالگی بروز می کند. این سرطان نسبت به سایر سرطان هایی که خانم ها را درگیر می کند، کم خطر تر و با پیش آگهی بهتری می باشد و تاثیر چندانی بر طول عمر بیماران ندارد. در مراحل اولیه تشکیل توده ها در دیواره آندومتر، علائمی نظیر خونریزی از واژن و لکه بینی در خانم ها مشاهده می شود که خود به منزله یک هشدار عمل کرده و فرد را به مراجعه به پزشک و مطرح کردن این مشکل سوق می دهد.

در نهایت اگر شخص در مراحل اولیه سرطان آندومتر باشد، با انجام بررسی های تشخیصی و سپس اقدامات درمانی لازم از گسترش آن جلوگیری کرده و با گذشت مدت اندکی از شروع درمان، فرد سلامتی خود را مجددا به دست آورده و می تواند به راحتی و بدون هیچ علائم و عوارضی به زندگی عادی خود ادامه دهد که این امر تنها با مراجعه به موقع و درمان صحیح عملی خواهد بود. تشخیص سرطان بسته به مرحله ای که بیمار در آن قرار دارد به کمک سونوگرافی، نمونه برداری یا پاتولوژی انجام می شود. در تصویری که از رحم مبتلا به آندومتریوز توسط سونوگرافی گرفته می شود، در بافت جداره رحم توده ای مشخص قابل مشاهده خواهد بود. 

عوامل ایجاد آندومتریوز

استعمال سیگار و دخانیات از جمله عوامل اصلی ابتلا به سرطان آندومتر رحم می باشد که شانس رشد غیر طبیعی بافت آندومتر در خارج از رحم و ابتلا این اشخاص به آندومتریوز را به میزان قابل توجهی بالا می برد. خانم هایی که تا به حال تجربه حاملگی نداشته اند بیشتر از آن هایی که قبلا حداقل یک بارداری (موفق یا ناموفق) در آن ها اتفاق افتاده دچار این بیماری می شوند. همچنین استفاده از داروهای هورمونی، دیابت، فشار خون، تخمدان پلی کیستیک و سابقه خانوادگی آندومتریوز هم از جمله ریسک فاکتورهای این نوع از سرطان می باشند. از میان زنانی که با علائم اولیه و احتمالی ابتلا به آندومتریوز به پزشک مراجعه کرده و تحت درمان قرار گرفته اند، 90 درصد آنان به درمان جواب داده و سرطان در آن ها به کلی از بین رفته است. این امر لزوم مراجعه به پزشک بلافاصله بعد از شروع علائم و اقدام به درمان را مشخص می سازد. 

طول عمر بیماران مبتلا به سرطان رحم

امروزه بر خلاف دهه های پیشین که سرطان پایان زندگی به شمار می رفت، با پیشرفت های گسترده ای که در زمینه علم پزشکی حاصل شده، درمان بخش عمده ای از سرطان ها محقق شده است. میزان بقا و طول عمر تخمینی فرد مبتلا به سرطان معمولا از روی سن بیمار، وضعیت سلامتی او، نوع سرطان و میزان پیشرفت آن، مرحله بیماری و متاستاز توده های سرطانی سنجیده می شود.

 طبق داده های آماری و بررسی های انجام گرفته در جمعیت بیماران، از میان زنانی که به سرطان دهانه رحم مبتلا بوده اند حدودا 70 درصد آن ها به مدت 5 سال آینده شانس بقا و زنده ماندن داشتند؛ در حالی که اگر سرطان دهانه رحم در نخستین مراحل بروز علائم تشخیص داده شود، درصدی از زنان که در 5 سال آینده قادر به ادامه حیات خواهند بود به بیش از 90 درصد می رسد که این خود دلیلی بر اهمیت پیگیری هر چه سریعتر فرایندهای تشخیصی و ارجاع به موقع به پزشک در این بیماری را روشن می سازد. این سرطان ها از آنجایی که به راحتی از روی نشانه های پدیدار شده در مراحل اولیه قابل تشخیص و درمان هستند معمولا پیش آگهی بهتری نسبت به سایر سرطان ها در بقای فرد و ادامه زندگی وی به مانند گذشته را دارند.کمک به خیریه سرطانی می تواند تاثیر بسزایی در درمان افرادی که شرایط مالی خوبی برای درمان سرطان ندارند داشته باشد.

راه های درمان سرطان رحم عود کننده

عود می تواند موضعی یا از راه دور باشد، به این معنی که به اندام هایی مانند ریه ها یا استخوان ها سرایت کرده است. درمان سرطان در این موارد به میزان عود و محل آن بستگی دارد. نوع درمانی که برای اولین بار استفاده می شود نیز موثر است.برای عودهای موضعی مانند لگن، معمولاً از جراحی و به دنبال آن پرتودرمانی استفاده می شود. برای زنانی که از بیماری‌های دیگری رنج می‌برند و نمی‌توانند تحت عمل جراحی قرار گیرند، می‌توان از پرتودرمانی به تنهایی یا همراه با هورمون درمانی استفاده کرد.

برای عود از راه دور، زمانی که سرطان فقط در چند ناحیه کوچک مانند ریه ها یا استخوان ها وجود دارد، جراحی یا پرتودرمانی می تواند به عنوان درمان اصلی استفاده شود. سرطان های با درجه پایین که حاوی گیرنده های پروژسترون هستند بیشتر به هورمون درمانی پاسخ می دهند.هورمون  درمانی برای سرطان رحم است. بعید است که برای سرطان های درجه بالاتر و آنهایی که گیرنده های قابل تشخیص ندارند قابل استفاده باشد، اما شیمی درمانی ممکن است موثر باشد. در برخی موارد می توان از درمان هدفمند و ایمونوتراپی استفاده کرد.

هیسترکتومی لاپاراسکوپیک روشی برای درمان سرطان رحم است

در این عمل جراح سه یا چهار برش کوچک در شکم ایجاد می کند و از یک تلسکوپ بلند و نازک (لاپاراسکوپی) برای مشاهده داخل شکم استفاده می کند.هیسترکتومی رباتیک نوع خاصی از هیسترکتومی لاپاراسکوپی است که ابزارهای جراحی توسط یک بازوی رباتیک تحت هدایت جراح کنترل می شوند و نزدیک به میز عمل هستند. بسته به اندازه و نوع سرطان، غدد لنفاوی لگن شما نیز ممکن است برداشته شوند.این روش بیوپسی غدد لنفاوی نامیده می شود. در برخی موارد، بسته به نوع تومور شما، ممکن است نمونه های بیشتری جمع آوری شود. انکولوژیست زنان در این مورد قبل از عمل با شما صحبت خواهد کرد.

پرتودرمانی و درمان سرطان رحم

پرتودرمانی از اشعه ایکس برای کشتن یا از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند، بنابراین آنها قادر به تکثیر نخواهند بود. این اشعه نواحی سرطانی بدن را هدف قرار می دهد. طرح پرتودرمانی کمترین آسیب ممکن را به بافت سالم وارد می کند. پرتودرمانی برای سرطان رحم معمولاً به عنوان یک درمان دوگانه پس از جراحی برای کاهش احتمال عود بیماری استفاده می شود.این درمان کمکی نامیده می شود. در صورت ناکافی بودن توانایی های جراحی، رادیوتراپی روش اصلی درمان در درمان سرطان رحم محسوب می شود.