امروزه مطالعات جدیدی در ارتباط با مصرف قرص های ویتامین با سرطان و بررسی میزان بقای آن ها در بدن انجام شده است.
در مطالعه ای که اخیراً در دانشگاه انجام شد، محققان دریافتند که ویتامین D اگر حداقل به مدت سه سال مصرف شود، می تواند به افراد سرطانی کمک کند تا طول عمر طولانی تری داشته باشند. همچنین محققان دریافتند که افرادی که حداقل به مدت سه سال از مکمل های ویتامین D استفاده می کنند، در مقایسه با اثرات داروهای شیمیایی، 13 درصد خطر مرگ و میر ناشی از همه سرطان ها را کاهش می دهند. در واقع ویتامین D تأثیر مهمی در کاهش خطر مرگ در میان مبتلایان به سرطان دارد، اما متأسفانه هیچ دلیلی بر اثبات این موضوع که می تواند از ابتلا به سرطان محافظت کند نشان داده نشده است.
طبق گزارش، سرطان یکی از دلایل اصلی مرگ و میر است که در رده دوم پس از بیماری های قلبی قرار دارد. در سال 2018، بیش از 1.7 میلیون مورد جدید سرطان تشخیص داده شده است که تقریباً 610000 نفر از این موارد در اثر بیماری می میرند. ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است.
شما می توانید آن را از طریق مکمل ها و رژیم غذایی به دست آورید و بدن هنگام تولید اشعه ماوراء بنفش از نور خورشید به پوست، آن را تولید می کند. با این حال، اگر چندین بار در هفته بین 10 صبح تا 3 بعد از ظهر در معرض آفتاب قرار بگیرید، ممکن است به اندازه کافی برای سطح روزانه ویتامین D به بدن شما برسد.
شناخته شده است که ویتامینD باعث جذب کلسیم در روده می شود تا رشد و بازسازی مناسب استخوان را تضمین کند. به طور کلی پذیرفته شده است که کمبود ویتامین D یک مشکل جهانی است که نه تنها بر سلامت اسکلت عضلانی بلکه بر طیف گسترده ای از بیماری های حاد و مزمن اثر می گذارد، حتی رابطه بین مصرف قرص های ویتامین Dبا سرطان مشخص شده است. افراد مبتلا به سرطان معمولاً به دلیل اختلال در کار کرد کلیه و کبد و عدم قرار گرفتن در معرض آفتاب بیشتر در معرض دریافت سطح پایین ویتامین D هستند.
مقدار مکمل روزانه ویتامین D هنوز هم مورد بحث پزشکان است. در گزارشی که از سوی مؤسسه پزشکی در سال 2010 صورت گرفته، مشخص شده میزان توصیه شده ویتامین D برای کودکان و بزرگسالان 600 واحد بین المللی (IU) در روز است.
با این حال، به دلیل افزایش مشخصات ایمنی ویتامینD ، حد بالای مصرف از 2000 به 4000 IU در روز تغییر یافته و حتی در این سطح جدید، شواهد خوبی در مورد آسیب وجود ندارد. اگر چه ویتامین D به طور طبیعی در محیط یافت می شود، اما میزان دقیق ویتامین D لازم برای محافظت در برابر مرگ هنوز مشخص نیست.
علیرغم اینکه مطالعات فراوانی در این زمینه صورت گرفته اما با این حال، مصرف آن می تواند مرگ را کاهش دهد اما هم چنان باید کارهای زیادی صورت گیرد و رابطه بین مصرف قرص های ویتامین D با سرطان هم چنان در حال بررسی است. ایمنی دادن ویتامین D به افراد مبتلا به سرطان و اطمینان از عدم تداخل در درمان از اهمیت بالایی برخوردار است. این امر ممکن است در برخی از تشخیص های سرطان فوایدی داشته باشد و برای مبتلایان امیدوار کننده باشد.
یک مطالعه اخیر نشان داده، افرادی که از سرطان بهبود می یابند در صورت استفاده از مکمل های ویتامین D، خطر مرگ کمتری دارند. کارشناسان می گویند برای تأیید یافته ها تحقیقات بیشتری لازم است. در حالی که ویتامین D در طبیعت یافت می شود و اغلب در غذاها استفاده می شود، با این حال هنوز کمبود جهانی در رابطه با مصرف آن وجود دارد. یک استراتژی مؤثر برای جلوگیری از کمبود ویتامین D ، قرار گرفتن در معرض آفتاب، خوردن غذاهای حاوی ویتامین D و مصرف مکمل ویتامین D در صورت توصیه پزشک است.
طبق گزارش سازمان بهداشت جهان (WHO) ، سرطان دومین علت اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. سرطان هنگامی تکثیر می یابد که سلولها به طور غیر طبیعی تکثیر شده و توموری را ایجاد می کنند که گسترش می یابد. بسیاری از اشکال سرطان، بسته به نوع سلول و قسمتی از بدن که در آن سرطان شروع می شود وجود دارد.
در شرایط عادی، وقتی سلول ها آسیب می بینند یا پیر می شوند، می میرند و سلول های جدید جایگزین آنها می شوند. سرطان هنگامی ایجاد می شود که این روند به درستی کار نکند، به این معنی که سلولهای آسیب دیده یا قدیمی نمی میرند، یا سلول های جدید زیادی تشکیل می شوند. این اختلال عملکرد می تواند منجر به مازاد سلول هایی شود که خارج از کنترل رشد می کنند.
تومور سرطانی با رشد، شروع به گسترش در بافت های مجاور می کند. در همان زمان، سلول ها می توانند از تومور فرار کنند، از طریق سیستم لنفاوی و جریان خون به سایر قسمت های بدن گسترش یافته و تومورهای ثانویه جدید ایجاد کنند. شانس زنده ماندن در رابطه بین مصرف قرص های ویتامین D با سرطان بسیار بیشتر است، زمانی که تشخیص در مراحل اولیه رخ دهد و درمان قبل از شروع بیماری شروع شود.
هنگامی که سرطان گسترش یافت یا متاستاز یافت، درمان آن دشوارتر می شود. بیشتر افراد ویتامین D خود را از قرار گرفتن در معرض نور خورشید و از طریق غذا دریافت می کنند. برخی نیز از مکمل های ویتامین D استفاده می کنند. بدن باید قبل از استفاده، ویتامین D را به فرم فعال تبدیل کند. این روند در دو مرحله اتفاق می افتد: ابتدا در کبد و سپس در کلیه ها.
ویتامین D به محض هضم به روده کمک می کند تا کلسیم را جذب کند و سطح خون را برای استفاده در تشکیل استخوان ثابت نگه دارد. همچنین به حفظ سلامت استخوان کمک می کند. مشکلات سلامتی، مانند راشیتیسم در کودکان و پوکی استخوان در افراد مسن، می تواند ناشی از کمبود ویتامین D باشد. ویتامین D علاوه بر ضروری بودن برای سلامت استخوان، به کنترل رشد سلول، عملکرد ایمنی و التهاب نیز کمک می کند. این عملکردها را با تنظیم ژن های تمایز سلولی، تقسیم و مرگ انجام می دهد.
تعداد فزآینده ای از مطالعات انجام شده است که آیا مصرف مکمل های ویتامین D می تواند از پوکی استخوان، بیماری های قلبی عروقی، دیابت، سرطان و سایر بیماری ها جلوگیری کند. در حالی که یافته های این مطالعه امیدوار کننده است، اما با این حال هنوز چیزهای زیادی برای کشف وجود دارد، از جمله دوز صحیح و سطح ویتامین D در خون.
همچنین لازم است تحقیقات بیشتری در مورد اینکه چند سال دیگر مصرف ویتامین D می تواند زندگی به افراد مبتلا به سرطان بدهد باید صورت گیرد که مکانیسم اصلی و عملکرد آن، همچنین رابطه بین مصرف قرص های ویتامین D با سرطان باید بررسی شود. ویتامین D تأثیر مهمی در کاهش خطر مرگ در مبتلایان به سرطان دارد اما متأسفانه هیچ مدرکی، اثبات نکرده که بتواند از ابتلا به سرطان محافظت کند.
ثبت نظر