بعد از نجات از سرطان چه باید کرد؟

سرطان نامی است که به مجموعه ای از بیماری ها گفته می شود. در انواع سرطان ، برخی از سلولهای بدن، بدون وقفه تقسیم می شوند و به بافتهای اطراف گسترش می یابند. سرطان  می تواند در هر نقطه از بدن انسان شروع شود و از تریلیون سلول تشکیل شده است. به طور معمول ، سلول های بدن رشد کرده و تقسیم می شوند و سلول های جدید مورد نیاز بدن را تشکیل می دهند. وقتی سلول ها پیر می شوند یا آسیب می بینند ، می میرند و سلول های جدید جایگزین آنها می شوند. وقتی سرطان  رخ دهد ، این روند خراب می شود.

سلولها بیش از پیش غیرطبیعی می شوند و سلولهای آسیب دیده قدیمی هنگامی که باید بمیرند و سلولهای جدید تشکیل می شوند زنده می مانند. این سلولهای اضافی می توانند بدون وقفه تقسیم شده و منجر به تشکیل تومور شوند.بسیاری از سرطان  ها تومورهای جامدی هستند که توده ای از بافت هستند.مانند سرطان خون ، تومورهای جامدی ایجاد نمی کند. تومورهای سرطانی بدخیم هستند ، به این معنی که می توانند به بافتهای اطراف گسترش یافته یا حمله کنند. به علاوه ، برخی از سلولهای سرطانی می توانند از طریق خون یا سیستم لنفاوی به قسمتهای دوردست بدن بروند و تومورهای جدیدی به دور از تومور اصلی تشکیل دهند.

برخلاف تومورهای بدخیم ، تومورهای خوش خیم به بافت های مجاور سرایت نمی کنند. با این حال ، تومورهای خوش خیم در برخی موارد می توانند بسیار بزرگ باشند و معمولاً در صورت برداشتن دوباره رشد نمی کنند. در حالی که تومورهای بدخیم ممکن است دوباره رشد کنند.

علل و عوامل ایجاد سرطان

اگرچه علت بسیاری از سرطان ها هنوز مشخص نیست ، اما به نظر می رسد سبک زندگی مانند قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید ، سیگار کشیدن ، رژیم غذایی ، عوامل روانی و محیطی یا مواد محیطی مانند مواد شیمیایی ، رادیواکتیو و آزبست آنها در ایجاد سرطان  مؤثر هستند. این عوامل از طریق واکنش های شیمیایی ، رادیواکتیو یا ویروسی باعث تشکیل سلولهای غیر طبیعی سرطان  می شوند. مصرف کم آنتی اکسیدان ها و مواد مغذی ، دریافت کالری زیاد از طریق دریافت زیاد کربوهیدرات ها و چربی ها ، به ویژه چربی های اشباع نشده برخی از دلایل سرطان است که با تغذیه نامناسب همراه است.

به‌طورکلی برخی از علل ایجاد سرطان که تا امروز شناخته شده، شامل موارد زیر است:
•    استعمال دخانیات
•    مصرف الکل
•    عوامل شغلی مثل تماس با مواد شیمیایی
•    هورمون‌ها
•    آلودگی‌های خاک و آب
•    آلودگی‌های هوا با آلاینده‌های صنعتی و آلاینده‌های ناشی از سوخت‌وسوز
•    آلودگی‌های درون خانه و محیط مثل گرمایش تنور در خانه‌های روستایی
•    آلودگی غذا
•    داروهای مصرفی
•    تابش پرتو
•    عفونت‌های مزمن
•    رژیم غذایی و تغذیهٔ نامناسب

پیشرفت سرطان یک فرآیند بیولوژیکی پیچیده است که به طور کامل درک نشده است و تحقیقات دانشمندان هنوز ادامه دارد. اما هورمون ها ، شرایط ایمنی و تغییرات ارثی در مواد ژنتیکی سلول همگی می توانند در ایجاد سرطان  نقش داشته باشند. با این حال ، بخش کوچکی از سرطان ها به علت نقص ژن ها ایجاد می شوند و فقط درصد کمی از سرطان  ها یا بین 2 تا 10 درصد از کل مواد سرطان  به ارث می رسند.

اما سرطان ها در اثر تغییر در ماهیت ژن ها به دلیل عوامل خطر ذکر شده در بالا ایجاد می شوند. یکی از سرطان های شایع در بین زنان ، به ویژه در ایران ، سرطان پستان است.  این رویداد و راه حل مناسب ، اطلاعات سرطان پستان  نامیده می شود که با روند رو به رشد آن در کشور ما ، لازم است مکان مشخص و مهمی را به آن اختصاص دهیم تا بتوانیم با دستان خود در برابر این بیماری ایستادگی کنیم.

علائم و نشانه‌های سرطان را بشناسیم

سرطان‌ ها علائم یکسانی ندارند، برای مثال علائم سرطان بیضه با علائم سرطان دهانه رحم متفاوت است. با ‌این‌حال، برخی ازعلائم مشترک میان سرطان‌ ها را می‌توان به‌ عنوان نشانه‌ های سرطان در نظر گرفت:
1.    سرفه مداوم و طولانی
2.    گرفتگی صدا
3.    ضعف عضلات
4.    تغییر رنگ ادرار
5.    وجود خون در مدفوع
6.    کاهش وزن
7.    درد استخوان
8.    خستگی مداوم
9.    وجود توده یا برآمدگی در سینه و بیضه
10.    درد شدید در معده

گفتنی است که هیچ ‌یک از موارد بالا را نمی ‌توان به تنهایی نشانه سرطان دانست، اما اگر چند مورد از موارد بالا را داریم، بهتر است به پزشک مراجعه کنیم.

تشخیص سرطان

تشخیص سرطان  علاوه بر آزمایش های تشخیصی ، نیاز به معاینات بدنی  و بررسی سابقه فیزیکی بیمار دارد. اگر سرطان  زود تشخیص داده شود ، می توان از شیوع بیماری جلوگیری کرد. نیازی به گفتن نیست که هیچ آزمایش واحدی نمی تواند سرطان  را به درستی تشخیص دهد و آزمایش های تشخیصی گسترده ای برای تأیید یا رد بیماری وجود دارد.

برخی از روشهای تشخیص سرطان شامل موارد زیر می باشد:
•    تست های آزمایشگاهی
•    عکس برداری تشخیصی
•    آدوسکوپی
•    آزمایش های ژنتیک
•    نمونه برداری تومورها

برخی از سرطان  ها در طی آزمایشات غربالگری تشخیص داده می شوند. معاینه بدنی ، سابقه پزشکی و سابقه علائم اولین مراحل تشخیص سرطان  است. بعضی اوقات آزمایشات بسته به نوع سرطان  یا منطقه درگیری انجام می شود. تصویربرداری همچنین روش خوبی برای تشخیص ناهنجاریهای بدن است. اشعه ایکس ، سی تی اسکن ، ام آر آی و سونوگرافی از ابزارهای معمول بررسی بدن است.

از آندوسکوپی همچنین برای بررسی وضعیت روده ، گلو ، معده و ... استفاده می شود. علاوه بر تشخیص سرطان ، نمونه برداری یا بیوپسی نوع سرطان را نیز مشخص می کند و همچنین مرحله سرطان  و میزان گسترش آن را تعیین می کند.

درمان سرطان

درمان سرطان  به نوع و مرحله بستگی دارد. درمان های سرطان  برای بهبود یا توقف پیشرفت سرطان  انجام می شود. بسته به شرایط خاص بیمار ، ممکن است یک درمان یا ترکیبی از این دو برای بهبود وضعیت بیمار انجام شود. اگرچه بیماران ممکن است یک توالی یا پروتکل درمانی خاص برای سرطان  خود دریافت کنند ،اما اغلب درمان ها شامل موارد زیر هستند:

•    جراحی
•    شیمی درمانی
•    رادیوتراپی
•    ایمونوتراپی
•    هورمون درمانی

افراد ممکن است انواع مختلفی از این روش ها را انجام دهند. در برخی موارد ، توده سرطانی با جراحی به طور کامل از بدن خارج می شود. بیماران سرطانی که با جراحی و برداشتن توده سرطانی درمان نمی شوند ، باید بسته به نوع و مرحله سرطان  ترکیبی از درمان ها را دریافت کنند. ممکن است تعدادی روش تسکین دهنده برای کاهش علائم و درد وجود داشته باشد که منجر به درمان نمی شود و فقط کیفیت زندگی را بهبود می بخشد.

درمان اولیه سرطان:

هدف از این روش درمانی حذف کامل سرطان  از بدن شما یا از بین بردن تمام سلولهای سرطانی است. هر نوع درمان سرطان  می تواند به عنوان یک درمان اولیه مورد استفاده قرار گیرد ، اما متداول ترین نوع درمان اولیه برای سرطان  های رایج جراحی است.

درمان کمکی سرطان:

هدف از این روش درمانی پاک سازی کامل سرطان  از بدن شما یا از بین بردن تمام سلولهای سرطانی است. از هر نوع درمان سرطان  می توان به عنوان یک درمان اولیه استفاده کرد ، اما متداول ترین نوع درمان اولیه برای سرطان  های رایج جراحی است. از جمله: شیمی درمانی، پرتو درمانی و هورمون درمانی و ...

درمان تسکین دهنده سرطان:

این روش درمانی به تسکین عوارض جانبی درمان یا علائم ناشی از خود سرطان  کمک می کند. از جراحی ، پرتودرمانی ، شیمی درمانی و هورمون درمانی برای تسکین علائم سرطان استفاده می شود. علاوه بر این ، استفاده از داروها ممکن است درد ، تنگی نفس و غیره را تسکین دهد. همچنین لازم به ذکر است؛ که مراقبت تسکینی می تواند همراه با سایر روشهای درمانی سرطان  شما باشد.

بعد از نجات از سرطان چه باید کرد

پس از درمان ، بیشتر بیماران بهبود می یابند. زمان کمتری در کلینیک سپری می شود و کمتر تیم مراقبت سرطان  را می بینید. استرس بیمار ممکن است کاهش یابد. مراقبت روزمره از بیمار یک کار مراقبتی است و عدم دیدن تیم مراقبت سرطان  اغلب احساس تنهایی و پشتیبانی نمی کند. پرستار در این مدت نقش اساسی را بازی می کند و می تواند مسئولیت های زیادی را بر عهده بگیرد.در اینجا هنوز عدم اطمینان برای مقابله وجود دارد. دشوار است بدانید که آیا سرطان  ممکن است عود کند ، حتی اگر دکتر شما بگوید "هیچ نشانه ای از سرطان  وجود ندارد."

پس از درمان ، اطمینان حاصل کنید که بیمار یک نسخه از اطلاعات پزشکی خود را در اختیار دارد. برخی افراد به جای اینکه منتظر بمانند تا آخر ، این معلومات را هنگام انجام معالجه جمع می کنند. در هر صورت ، پس از جمع آوری تمام این اطلاعات ، حتماً نسخه هایی از آن را برای بیمار نگه دارید. این سابقه در مواردی که سؤالاتی  بعداً مطرح شود مهم است ، یا اگر سرطان  برگردد ، بیمار باید در آینده به پزشک دیگری مراجعه کند

برای پیشگیری از سرطان هر روز چکار کنیم؟

یکی از مهمترین درس هایی که در مورد پیشگیری از سرطان  است این است که هر شخصی به دلیل، دلایل مختلف ، محیط و ژنتیک افراد مختلف ، تجربه متفاوتی دارد. با در نظر گرفتن این موارد ، می توانید برای جلوگیری از سرطان  ، در سبک زندگی شخصی خود تغییراتی ایجاد کنید. در طی تحقیقاتی در مورد پزشکی کاربردی ، روشهای ساده اما قدرتمندی برای این کار وجود دارد. تنظیم یک برنامه پیشگیری سالم سرطان  مستلزم حذف موارد نامتعادل و متعادل است. با این حساب ، راه حل هایی ایجاد کردیم تا از سرطان  جلوگیری کنیم و اجازه ندهیم دوباره برگردد.

۱- در برنامه غذایی از غذاهای کامل استفاده کنید

غذاهای گیاهی کامل بخورید که سرشار از مواد مغذی هستند و غذاهای حیوانی را با بالاترین کیفیت انتخاب کنید. اطمینان حاصل کنید که تمام وعده هایی که می خورید سرشار از غذاهای گیاهی ، پروتئین و چربی های سالم هستند. محققان ارتباطی را بین مقاومت چاقی ناشی از چاقی ، دیابت نوع 2 و سرطان  کشف کرده اند. هنگام خرید مواد غذایی ، حتماً به دنبال برچسب هایی باشید که دارای مقدار زیادی قند باشند. از غذاهایی که غلات فرآوری شده زیادی دارند خودداری کنید.

۲- سیستم سم زدایی طبیعی بدنتان را حمایت کنید

استراتژی های مؤثر شامل خوردن غذاهای پر فیبر است که به دفع مواد اضافی و تعریق از طریق ورزش یا سونا کمک می کند. سلول های بدن به طور مداوم در حال سم زدایی هستند و یکی از بهترین راه ها برای کمک به این روند ، افزایش مصرف سبزیجات چلیپا است. به راحتی می توانید چنین سبزیجاتی را به سالادها و وعده های غذایی خود اضافه کنید و از خواص آنها لذت ببرید. سبزیجاتی مانند کلم ، گل کلم و کلم بروکلی در این گروه قرار دارند.

۳- به حداقل رساندن سموم زیست محیطی

بسیاری از مطالعات نشان داده اند که قرار گرفتن در معرض بیس فنول A (BPA) خطر سرطان  را در پستان ، پروستات و تخمدان ها افزایش می دهد. BPA که هنوز در بعضی از ظروف و قوطی های پلاستیکی استفاده می شود ، یکی از سمومی است که روزانه در معرض آن هستیم و تعادل هورمونی ، متابولیسم و سلامت کلی را مختل می کند. عوامل دیگر شامل آفت کش ها ، پارابن ها و فلزات سنگین مانند جیوه و سرب هستند. متأسفانه نمی توان از تمام این سموم جلوگیری کرد ، اما می توانید تا حد امکان در معرض آنها قرار بگیرید.

۴- به روده خود اهمیت دهید

سلامت روده نقش اساسی در سلامت کلی بدن دارد و می توانید از راهکارهای زیادی برای بهینه سازی روده ها استفاده کنید. فقط در موارد ضروری از آنتی بیوتیک استفاده کنید. در صورت لزوم با پزشک خود مشورت کنید و مکمل های پروبیوتیک مصرف کنید و برای حمایت از باکتری های خوب معده غذاهای تخمیر شده مانند کلم ترش بخورید. همچنین روزانه 35 گرم فیبر دریافت کنید. غذاهای غنی از فیبر شامل حبوبات ، سبزیجات برگ دار و آجیل ، مغزها و دانه ها است. فیبر علاوه بر ثابت نگه داشتن سطح قند خون ، به تغذیه باکتری های خوب معده کمک می کند.

۵- کنترل استرس

تحقیقات نشان داده استرس مزمن می تواند بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری های قلبی عروقی ، اختلالات ایمنی و روانی و سرطان  را تحت تأثیر قرار دهد. زندگی مدرن به این معنی است که شما دائماً تحت فشار و استرس هستید ، اما روشهایی وجود دارد که می توانید تأثیر استرس را کاهش دهید. به عنوان مثال ، مدیتیشن و یوگا روش های خوبی برای کاهش استرس هستند.

۶- ورزش مرتب

متأسفانه ، طبق آمار ، بسیاری از افراد روزانه کمتر از 30 دقیقه ورزش می کنند. این بد است زیرا ورزش 45 دقیقه فقط پنج بار در هفته می تواند مقاومت به انسولین را بهبود بخشد ، به شما در کاهش وزن کمک کند و خطر ابتلا به سرطان  را کاهش دهد. حتی پیاده روی با سرعت بالا نیز می تواند به شما کمک کند ، اما اگر می توانید حتی بهتر ورزش کنید و شدت بیشتری پیدا کنید ، تسلیم نشوید. اگر وقت کمی دارید می توانید از تمرینات ترکیبی با شدت بالا استفاده کنید. ( چنین روتین های ورزشی نهایتا ۱۰ تا ۲۰ دقیقه زمان می خواهند)

همه بازماندگان سرطان  پس از درمان باید تحت مراقبت های ویژه قرار گیرند. این نوع مراقبت ها به نوع سرطان ، نوع درمانی که دریافت کرده اید و سلامت عمومی شما بستگی دارد و معمولاً از یک بیمار به بیمار دیگر متفاوت است.بازماندگان سرطان  باید هر 2 تا 3 سال پس از درمان ، هر 3 تا 4 ماه یک بار و سپس یک یا دو بار در سال به پزشک مراجعه کنند. در این ویزیت ها ، پزشک عوارض جانبی درمان و احتمال بازگشت یا گسترش (متاستاز کردن) سرطان  به مناطق دیگر را بررسی می کند.

حتماً به هر پزشک جدیدی که مراجعه می کنید در مورد سابقه پزشکی خود ، نوع سرطان  و روش درمان خود بگویید ، که می تواند به شما کمک کند در مورد مراقبت های آینده تصمیم بگیرید. اگر به پزشک خود در مورد بیماری خود نگویید ، او نمی داند که شما سرطان  داشته اید.زندگی خود را پس از نجات از سرطان ارزیابی کنید.

برخی از بیماران معتقدند که داشتن سرطان  آنها را بیدار می کند و فرصتی دیگر برای دستیابی به زندگی مورد نظرشان به آنها می دهد. از خود بپرسید: آیا از نقش خود در خانواده راضی هستید یا فقط انتظارات دیگران را برآورده می کنید؟ با سرطان  به افراد دیگر کمک کنید. برخی معنای زندگی خود را در کمک به دیگران می یابند. دیگران که می خواهند از شر بیماری خود خلاص شوند ، روی چیزهای دیگر تمرکز می کنند. اگر می خواهید کمک کنید ، می توانید به طور داوطلبانه به گروه های ملی و محلی بیماران سرطانی بپیوندید یا از طریق خانواده یا دوستان با افراد مبتلا به سرطان  ملاقات کنید.

جمع بندی

سرطان  یکی از بیماری های شایع در سراسر جهان است که هر ساله افراد زیادی را مبتلا می کند. بسته به جایی که سلولهای سرطانی در بدن شروع می شوند ، انواع مختلف سرطان  خواهیم داشت که هر کدام بسته به شرایط درمان خاص خود را دارند. البته گاهی ممکن است مجبور شویم از چندین روش درمانی همزمان استفاده کنیم تا از پیشرفت بیماری جلوگیری کنیم. اما اول از همه ، آنچه مهم است تشخیص به موقع این بیماری است که با روشهایی مانند آزمایش های آزمایشگاهی ، عکسبرداری ، بیوپسی ، آندوسکوپی و ... انجام می شود.