آمار افراد مبتلا به سرطان نشان می دهد که روز به روز این بیماری در حال گسترش است. کمتر فامیل و خانواده ای وجود دارد که یکی از اعضای آن با این بیماری دست و پنجه نرم نکرده یا در حال حاضر با آن درگیر نباشد. به همین دلیل، کمابیش همه ما درباره این بیماری اطلاعات درست و نادرستی به گوشمان می رسد. یکی از چیزهایی که همه ما راجع به سرطان می دانیم، نقش امید در بیماران سرطانی است.
یکی از مسائلی که امید در بیماران مبتلا به سرطان را زنده می کند، شنیدن خبر سلامت و بهبودی افرادی است که از این بیماری جان سالم به در برده اند. در واقع، یکی از شیوه های مبارزه با این بیماری را مثبت درمانی می دانند. روشی که نقشی مؤثر دارد و البته پر مناقشه است. یکی از این مناقشه ها امید است.
نقش امید به قدری در این بیماری اهمیت دارد که باید محور زندگی آنها را تشکیل بدهد. امید یعنی رشته ای وجود داشته باشد که بیمار را با دنیا پیوند دهد. یک بیمار سرطانی باید بتواند دل ببندد و قدرتمندانه مبارزه کند. برای بیمار در حال درمان با شیمی درمانی سخت است که دنیا را زیبا ببیند، اما او باید بتواند در میان تمام نازیبایی ها، زیبایی ها را ببیند و برای خود کورسوی امید بیابد. باید این توان را داشته باشد که به خود امید بدهد این روزهای سخت گذرا هستند و او قادر خواهد بود آنها را پشت سر بگذارد.
درست که راه درمان بسیار سخت است و با رنج و درد بسیاری همراه است، اما بیمارانی که سلامت خود را به دست آورده اند، می توانند الگوی مناسبی برای بیمارانی باشند که خود را باخته و زندگی خود را تمام شده می دانند.
خانواده و اطرافیان بیمار نقش بسیار بسیار مهمی در دست یافتن بیمار به بهبودی و حس و حال او دارند. خانواده ای که با وجود زنده بودن بیمارشان بالای سر او که در حال شیمی درمانی است سوگواری می کنند، چگونه می توانند انتظار داشته باشند که مریض آنها سلامت شود و از بیماری رهایی پیدا کند.
بیمار از خانواده خود نیاز دارد که به او دلداری بدهند و با او همدردی کنند. غم و اندوه و چشمان اشک بار آنها نه تنها دردی از بیمار دوا نمی کند، بلکه موجب می شود بیمار روحیه مبارز خود را نیز از دست بدهد و رمقی برای مقابله نداشته باشد.
نباید نقش مهم پزشک در ایجاد امید در بیماران سرطانی را دست کم بگیریم. شاید پزشکان از قدرت تأثیر گذاری کلام خود آگاه نباشند، ولی به طور حتم وقتی به یک بیمار می گویند تا شش ماه دیگر بیشتر فرصت زندگی ندارد، لطفی به او نمی کنند. درست است که پزشک باید واقع بین باشد و از حقایق بگوید، اما هرگز نباید نقش خود را در امیدبخشی به بیمار فراموش کند.
آنها نباید فراموش کنند که بیماران سرطانی بسیار آسیب پذیر هستند و روحیه آنها نیاز دارد که توسط افراد مهم زندگیشان، از جمله پزشک معالجشان، تقویت و ریشه امید در آنها دوانده شود.
متخصصان این بیماری می گویند که داشتن امید و روحیه مثبت و همچنین اعتماد به نفس در مبتلایان به بیماری سرطان به اندازه شیمی درمانی اهمیت دارد. همان طور که جسم یک بیمار به مراقبت و درمان نیاز دارد، روح و روان او نیز نیازمند درمان است. کمک گرفتن از یک روان شناس می تواند سطح امید در بیماران سرطانی را ارتقا بخشد.
بیمارانی که موفق شوند خود را با سرطان وفق دهند می توانند از شیوه های درمان نتیجه خوبی بگیرند، اما بر عکس آنها که خود را از جامعه جدا می دانند ممکن است دوباره و دوباره تومورها در آنها رشد کنند و توانشان را بگیرند. افسردگی می تواند این بیماران را از پا بیاندازد. این بیماران باید بدانند که داشتن امید می تواند برای آنها معجزه کند و تومورها را برای همیشه در بدنشان از بین ببرد.
افرادی که در طی درمان بیماران سرطانی با آنها از نزدیک برخورد دارند باید بدانند که وظیفه مهم حمایت عاطفی از بیمار بر عهده آنها است. حال و احوال این بیماران مدام تحت تأثیر عوارض داروها در حال تغییر است و گاهی نیاز دارند که از احساسات خود بگویند. وظیفه این افراد است که با شکیبایی به آنها گوش فرا دهند.
متخصصان این حوزه بر این اعتقاد هستند که سرعت بهبود در امیدواران از ناامیدان بیشتر است. امیدوارها در مقایسه با ناامیدها یک قدم جلوتر هستند. اگر این مسئله را باور کنید که این بیماری مانند تمام اتفاقات دیگر زندگی خودش را به شما نشان داده است تا درسی از زندگی بگیرید، هر چه سریع تر درس زندگیتان را از آن بگیرید و وارد چرخه سلامتی خود شوید. مطمئن باشید که روزهای خوش در راه هستند.
وقتی زنان به سرطان مبتلا می شوند به علت های گوناگون ممکن است در زندگی جنسی آنها تغییراتی ایجاد شود. سرطان و روابط زناشویی و تأثیری که این بیماری بر روابط جنسی بیماران می گذارد نمی توان نادیده گرفت. ایجاد مشکل در روابط زناشویی، ایجاد تغییر در آناتومی بدن و در مواقعی شکل ظاهری، ایجاد تغییر کارکرد در فیزیولوژی طبیعی بدن، وجود خشم، اضطراب و افسردگی در بیمار، ایجاد تغییر در جایگاه و نقش خانوادگی بیمار و کاهش میل جنسی در اثر مصرف داروها از این تأثیرات به شمار می روند.
خانم هایی که به این بیماری مبتلا می شوند، باید از تأثیر ابتلا به سرطان و روابط زناشویی آگاه باشند.
البته باید عنوان کرد هیچ کدام از این موارد موجب نمی شود همسر فرد بیمار از محبت کردن به بیمار دوری کند، آن هم در شرایطی که فرد بیمار به حمایت عاطفی و در آغوش کشیدن های او نیاز مبرم دارد.
موسسه خیریه سید محمدحسین رضوی با اجرای یک طرح جدید در طی سالهای اخیر موجب شده تا با همیاری شما، بخشی از هزینههای بالای بیماران مبتلا به سرطان را جمعآوری کند تا صرف دارو و درمان آنها شود. موسسه با اجرای طرح اجاره دادن تاج گل خیریه و استند تسلیت خیریه به شما برای تقدیم و ایجاد حس همدردی به اقوام و نزدیکانی که عزادار شدهاند، باعث شد تا علاوه بر اینکه هزینهای از اجاره تاج گل و استند تسلیت کمکی برای بیماران باشد، شما نیز بهصورت آسانتر و با هزینه بسیار کمتر و در جهت کمک به خیریه سرطان (بیماران سرطانی) تاج گل و استند تسلیت را آنلاین سفارش دهید و بدون پرداخت هیچ هزینهای رایگان تحویل بگیرید.
موسسه خیریه سید محمدحسین رضوی با کمک شما میتواند اندکی از هزینه درمان بیماران مبتلا به سرطان را جمعآوری و با گسترش این طرح امید دارد تا فردای بهتری در انتظار کودکان و بیماران مبتلا به سرطان باشد. این موسسه در تمام این سالها خدمات رایگان و ویژه خود را شامل حال بسیاری از افراد خیر کرده است. حملونقل تاج گل خیریه و استند تسلیت خیریه در تمامی نقاط تهران بر عهده موسسه خیریه سید محمدحسین رضوی است و شما هیچ مسئولیتی در قبال پرداخت هزینه حملونقل آن ندارید.
ثبت نظر