پلاکتینوم چیست؟

ممکن است ابتدا هیچ نشانه یا علامتی وجود نداشته باشد، با این حال ظهور علامت هایی می تواند به خاطر افزایش بیش از حد پرولاکتین در خون یا فشار بر روی بافت احاطه کننده تومور بزرگ باشد.به خاطر  اینکه پرولاکتین بالا می تواند سیستم باروری را مختل کند، بعضی از علامت ها و نشانه های پرولاکتینوما مخصوص آقایان یا خانم ها هست. خیریه های سرطانی امروزه برای کمک به بیماران سرطانی با کمک خیرین تاسیس شده اند.

پرولاکتینوما در خانم ها 

پرولاکتینوما در خانم ها  موجب:
1-قاعدگی نامنظم یا عدم قاعدگی 
2-ترشحات شیری از سینه زمانی که باردار نیستند و یا شیر نمی دهند 
3-نزدیکی دردناک به خاطر خشک بودن واژن 
4-داشتن آکنه یا رشد بیش از حد موی بدن و صورت
 

علامت های مشترک پرولاکتینوما بین زنان و آقایان 

1-تراکم استخوان پایین 
کم شدن تولید هورمون های دیگری که به وسیله غده هیپوفیز تولید می شوند به خاطر فشاری که تومور ایجاد می کند 
2-کاهش میل جنسی 
3-سردرد 
4-مشکلات بینایی 
5-ناباروری
زمانی که مشکل بروز می کند زنان زودتر از آقایان متوجه علامت می شوند، می تواند به این علت باشد که به خاطر قاعدگی نامنظم و عدم قاعدگی زودتر از مشکل باخبر شوند. آقایان  زمانی که تومور بزرگ تر می شود به خاطر ظهور سردرد و مشکلات بینایی  متوجه ظهور علامت می شوند.

علت های ابتلا به پرولاکتینوما 

1-غده هیپوفیز و هیپوتالاموس 
2-سیستم غدد درون ریز 
پرولاکتینوما مدلی از تومور است که در غده هیپوفیز رشد می کند. دلیل تشکیل این تومور نامعلوم است.غده هیپوفیز غده ای  کوچک  به شکل لوبیا است که در پایه مغز قرار دارد. برعکس اندازه کوچکش، غده هیپوفیز تقریبا بر همه اعضای بدن شخص اثر می گذارد. هورمون های تولید شده به وسیله فعالیت های مهم مانند رشد، متابولیسم، فشار خون، و باروری را تنظیم می کنند. علت های دیگر برای تولید بیش از حد پرولاکتین می تواند باشد مانند داروها، گونه های دیگر تومورهای غده هیپوفیز، غده هیپوفیز غیر فعال، تحریک دائمی سینه، بارداری یا شیردهی باشد.معمولا پرولاکتینوما در خانم ها میان سن های 20 تا 34 سال اتفاق می افتد ولی می تواند بین آقایان و خانم ها و در هر سنی ایجاد شود. این اختلال در کودکان کمتر است.

تشخیص بیماری پرولاکتینوما 

اگر شخص علامت و نشانه ای دارد که نشان دهنده  مبتلا شدن به پرولاکتینوما است پیشنهاد می شود به پزشک متخصص مراجعه شود.
1-تست خون
تست خون، تولید بیشتر از حد پرولاکتین و اینکه سایر هورمون هایی که به وسیله هیپوفیز کنترل می شوند در حد نرمال هست یا خیر را نشان می دهد. بانوان در دوران باروری ، تست بارداری انجام بدهند. 
2-تصویر برداری از مغز
دکتر می تواند تومور غده هیپوفیز را به خاطر اسکنی که از مغز گرفته می شود، تشخیص دهد.
3-تست بینایی 
تست بینایی می تواند مشخص کند آیا تومور هیپوفیز بر روی بینایی تاثیر گذاشته یا خیر. همچنین دکتر ممکن است برای تست های بیشتر شخص را به دکتر دیگری که متخصص درمان اختلالات غدد درون ریز است ارجاع دهد. در بعضی موارد احتمال دارد پرولاکتینوما بدون هیچ گونه علامت و نشانه ای باشد . علامت ها معمولا هنگامی ظهور می کنند که سطح پرولاکتین خون بالا رفته یا تومور به اندازه ای بزرگ شده باشد که به بافت های اطراف خود فشار وارد می کند. از جهتی به خاطر اینکه افزایش سطح پرولاکتین خون عملکرد سیستم تناسلی را مختل می کند  بعضی از علامت های پرولاکتینوما وابسته به جنس بوده و در زنان  و آقایان متفاوت است .

درمان پرولاکتینوما 

1-برگشت ترشح پرولاکتین به شکل طبیعی
2-بازگشت دادن به عملکرد طبیعی غده هیپوفیز
3-کاهش اندازه تومور هیپوفیز
4-از بین بردن هر علامت یا نشانه ای که ناشی از فشار تومور، مانند سردرد یا مشکلات بینایی است
5-بهبود یافتن کیفیت زندگی

درمان جراحی و دارویی پرولاکتینوما 

درمان پرولاکتینوما از دو روش درمانی اصلی تشکیل شده است:
الف- دارو 
ب-عمل جراحی 

عمل جراحی برای پرولاکتینوما 

اگر دارو موثر نباشد و یا شخص نتواند درمان توسط دارو را تحمل کند، عمل جراحی برای برداشتن تومور و کاهش دادن فشار وارد شده بر روی اعصاب بینایی، ممکن است نیاز باشد.

عوارض های پرولاکتینوما در بدن زنان و آقایان

1-از دست دادن بینایی 
پرولاکتینومای درمان نشده می تواند به حدی بزرگ شود که بر روی اعصاب بینایی تاثیر بگذارد.
2-کم کاری غده هیپوفیز 
با بزرگ شدن پرولاکتینوما، فشار  روی غده هیپوفیز طبیعی می تواند در تولید کردن هورمون های دیگر که به وسیله هیپوفیز کنترل می شوند، اختلال ایجاد کند که موجب کم کاری غده هیپوفیز، کمبود آدرنالین و کاهش هورمون رشد می شود. 
3-از بین رفتن استخوان 
ترشح بیشتر از حد پرولاکتین  تولید استروژن و تستروژن را کمتر می کند و این کار تراکم استخوان را کم می کند و ریسک مبتلا شدن به پوکی استخوان را  بالا می برد.

نوع عمل جراحی به اندازه تومور بستگی دارد

عمل جراحی ترانسفنوئیدی: اغلب اشخاصی که نیاز به عمل جراحی دارند بایستی این پروسه را بگذرانند که در آن تومور به وسیله سوراخ بینی برداشته می شود. عوارض بعد از عمل جراحی کم است زیراکه در طول مدت جراحی هیچ بخش دیگری از مغز دست زده نمی شود و این عمل جراحی هیچ جای زخم قابل مشاهده به جای نمی گذارد.

مهمترین  اهدف های ناشی از درمان پرولاکتینوما 

1-تولید کردن پرولاکتین در حد نرمال و عادی
2-بازگرداندن فعالیت غده هیپوفیز به شکل نرمال 
3-متوقف کردن ترشح شیر               
4-کاهش دادن سایز غده هیپوفیز 
5-برطرف کردن هر گونه علامت و عوارض های ناشی از وجود تومور، از جمله سردرد و مشکلات بینایی .

دکتران عموما از داروهایی که به عنوان آگونیست های دوپامین شناخته شده اند برای درمان کردن پرولاکتینوما استفاده می‌کنند. این داروها غالبا تاثیراتی مانند دوپامین دارند،  ماندگاری این داروها بسیار بیشتر و تاثیر آنها بسیار قوی‌تر از دوپامین است. از داروهایی که غالبا بیشتر تجویز می شود می توان بروموکریپتین و کابرگولین را نام برد.برای خانم هایی که تمایل به حفظ کردن قدرت باروری خود دارند، بروموکریپتین تجویز می شود. ممکن است دکتر توصیه کند تا مصرف بروموکریپتین یا کابرگولین را در طول دوران بارداری قطع کند.

البته این داروها برای دوران بارداری بی خطر شناخته شده اند اما با این وجود احتمالا دکتر مصرف آن را به حداقل ممکن  می‌رساند. البته در صورتی که اندازه تومور شخص بسیار بزرگ باشد، دکتر جهت جلوگیری از ظهور عوارض دیگر پرولاکتینوما، ادامه مصرف داروها را پیشنهاد می کند. اگر خانم مبتلا به پرولاکتینوما هست و قصد باردار شدن دارد، بهتر است پیش از آن با دکتر خود مشورت نماید. عمل جراحی در مواردی پیشنهاد می شود که دارودرمانی موثر نبوده و مصرف داروی بیشتر برای فرد ممکن نباشد احتمال دارد آزاد سازی اعصاب بینایی از فشار تومور ضروری باشد. برای بیمارانی که دارو درمانی در مورد آنها تاثیری ندارد و شرایط مناسبی برای انجام عمل جراحی ندارند، رادیو تراپی می تواند مورد مناسبی خواهد بود