بیماری سلیاک و سرطان

در هنگام درمان بیماری سلیاک و سرطان، اگر پزشک علل دیگر را در بیماری های مختلف رد کند، در نهایت شما مبتلا به بیماری سلیاک مقاوم به درمان شده اید، باید بدانید که پزشکان قادر به درمان موفقیت آمیز در اکثر موارد هستند.

درمان بستگی به این دارد که از چه نوع بیماری سلیاک رنج می برید، که این امر بستگی به سایر عوامل در سابقه پزشکی و شرایط شما دارد که باید توسط پزشک مربوطه بررسی و پیگیری شود.

• نوع بیماری سلیاک گزینه های درمان را تعیین می کند

بیماری سلیاک مقاوم، به دو صورت وجود دارد: نوع I و نوع II. . هنگامی که علایم اصلی این بیماری تشخیص داده شد، پزشک به شما می گوید که شما کدام نوع را دارید. به طور کلی، نوع I شایع تر است و به راحتی قابل درمان است، اما مطالعات اخیر نتایج امیدوار کننده ای را برای درمان نوع II گزارش کرده است. 

در اکثر موارد، شما برای درمان بیماری سلیاک مقاوم، در مرکز سلیاک تحت درمان قرار خواهید گرفت. از آنجا که بیماری سلیاک بسیار نادر است، در نتیجه موجب شده بسیاری از متخصصان گوارش قبلاً به این موارد رسیدگی نکرده باشند و در حال حاضر مطالعاتی را به انجام برسانند.

• درمان در بیماری سلیاک و سرطان ممکن است با حمایت تغذیه ای شروع شود

بیماری سلیاک می تواند منجر به کاهش قابل توجه وزن و سوء تغذیه شود، حتی اگر یک رژیم غذایی سالم و متعادل بدون گلوتن داشته باشید. دلیل این امر این است که روده باریک شما آسیب دیده است که این امر تحت عنوان، آتروفی پرز شناخته می شود که با وجود رژیم غذایی دقیق، بهبود نیافته است.

 بنابراین پزشک ممکن است با بررسی سطح ویتامین ها، مواد معدنی و سایر مواد مغذی بدن و تجویز پشتیبانی غذایی برای کمک به معکوس کردن سوء تغذیه، درمان شما برای بیماری سلیاک و سرطان را شروع کند. برای حداکثر 60٪ از بیماران، این پشتیبانی غذایی شامل مواردی است که Total Parenteral Nutrition نامیده می شود، این یک محلول مغذی است که مستقیماً به داخل ورید منتقل می شود و دستگاه گوارش شما را دور می زند .

پزشک شما همچنین ممکن است تصمیم بگیرد آنچه را که یک رژیم غذایی مقدماتی سخت نامیده می شود، یک رژیم غذایی مایع که مواد مغذی را به شکل هیپو آلرژیک در حال حاضر به بلوک های اساسی اسیدهای آمینه تجزیه شده، ارائه دهد. یک مطالعه کوچک نشان داد که هشت نفر از 10 بیمار مبتلا به بیماری مقاوم به درمان نوع I ، باعث بهبود پرزهای روده در چنین رژیم هایی می شوند.

شش نفر از آنها نیز در علائم خود بهبود یافته اند. در چند مورد از بیماری نوع I سلیاک، حمایت از تغذیه و رژیم کاملاً فاقد گلوتن ممکن است تمام آنچه برای شروع بهبودی لازم دارید را دارا باشد. اما بیشتر افراد نیز تحت درمان دارویی قرار می گیرند و بهبود می یابند.

درمان های دارویی برای بیماری سلیاک و سرطان

دارو درمانی برای نوع I معمولاً شامل استروئیدها است. در واقع درمان دارویی بیماری سلیاک مقاوم، به درمان هایی گفته می شود که برای سرکوب سیستم ایمنی بدن شما تلاش می کنند تا به روده های شما از حمله خود ایمنی بی وقفه استراحت دهند.

(به یاد داشته باشید، این خود گلوتن نیست که باعث آسیب روده در بیماری سلیاک می شود، بلکه واکنش سیستم ایمنی بدن شما به گلوتن است. در بیماری سلیاک مقاوم، سیستم ایمنی بدن شما همچنان به روده حمله می کند، حتی اگر در رژیم غذایی شما دیگر گلوتن وجود نداشته باشد. که این امر در مواردی موجب ایجاد بیماری سلیاک و سرطان می شود.

در هر دو بیماری سلیاک نوع I و II ، درمان دارویی خط اول معمولاً نوعی داروی استروئیدی است که به عنوان گلوکوکورتیکوئید شناخته می شود. از گلوکوکورتیکوئیدها به طور مکرر در درمان بیماری های خودایمنی دیگر مانند آرتروز روماتوئید و بیماری التهابی روده استفاده می شود. داروی دیگری که ممکن است در درمان شما استفاده شود آزاتیوپرین است که با سرکوب سیستم ایمنی بدن نیز مؤثر است. افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید شدید و کسانی که با اندام پیوندی زندگی می کنند از آزاتیوپرین استفاده می کنند.

تحقیقات نشان می دهد که اکثر افراد مبتلا به بیماری سلیاک نوع I بهبود می یابند، به عبارت دیگر، می بینند که علائم آنها برطرف شده و روده های آنها از طریق استفاده از استروئیدها، که احتمالاً با مصرف آزاتیوپرین همراه است، بهبود می یابد. 

بیماری سلیاک نوع II برای درمان بسیار سخت تر است، در نتیجه بیماران مبتلا به بیماری سلیاک نوع II معمولاً برخی از علائم ناشی از این نوع رژیم های دارویی را تسکین می دهند، اما متأسفانه، پوشش روده آنها بهبود نمی یابد و به نظر نمی رسد از آنها در برابر شکل کشنده غیر هاجکین محافظت کند. همه اینها احتمالاً به نحوه واکنش بدن شما در برابر التهاب، آسیب روده و کمبودهای غذایی ناشی از آتروفی پرز در بیماری های سلیاک مربوط می شود.

ارتباط بیماری سلیاک با انوع سرطان های مختلف

افزایش خطر برای لنفوم های خاص در بیماری سلیاک و سرطان

مطالعات پزشکی نشان می دهد که بیماری سلیاک به طور قابل توجهی در افرادی که به لنفوم غیرهوچکین مبتلا می شوند دیده می شود. تعداد متفاوت است، اما کسانی که سلیاک شدیدتر از حد متوسط دارند (می توانند در مواردی در بیمارستان بستری می شوند)، یا افرادی که مبتلا به بیماری سلیاک مقاوم هستند، در معرض بالاترین خطر ابتلا به بیماری سلیاک و سرطان قرار دارند. همچنین برخی مطالعات نشان می دهد که رعایت دقیق رژیم غذایی بدون گلوتن می تواند از ابتلا به بیماری لنفوم جلوگیری کرده و در مواردی آن را کاهش دهد.

سرطان روده بزرگ:

بیشتر افراد مبتلا به بیماری سلیاک تصور می کنند که این بیماری خطر بیشتری برای سرطان روده بزرگ ایجاد می کند، به هر حال، سلیاک معمولاً شامل پریشانی قابل توجه دستگاه گوارش است، که نشان دهنده مشکلات عمده ای است که در این بخش وجود دارد.

برخی مطالعات نشان می دهد که افراد مبتلا به بیماری سلیاک در معرض خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ هستند.  با این حال، هنوز تحقیقات زیادی در مورد این موضوع انجام نشده است و شما نباید در مورد عوارض بیماری و مشکلات خود برای بیماری سلیاک و سرطان روده بزرگ رضایت خاطر داشته باشید.

سرطان پستان

اکثر زنان به احتمال زیاد بیش از سایر انواع سرطان، از سرطان پستان ترس دارند و این دلیل مشخصی دارد، اینکه تحقیقات نشان می دهد از هر هشت زن یک نفر یا بیش از 13 درصد در زندگی خود به این بیماری مبتلا می شود.

اما اگر شما یک زن مبتلا به بیماری سلیاک هستید، خطر ابتلا به سرطان پستان بسیار کمتر از حد متوسط   است. اگر چه کاملاً روشن نیست که چرا بیماری سلیاک با سرطان مرتبط است، اما ممکن است به این دلیل باشد که سطح هورمون های "زنانه" شما استروژن و پروژسترون، پایین تر از حد طبیعی است. این هورمون ها می توانند باعث پیشرفت سرطان پستان شوند.

سایر سرطان ها در بیماری سلیاک

تحقیقات پزشکی مختلف ارتباط بیماری سلیاک را با مشکلات جدی تری برای نمونه های دیگر سرطان از قبیل: سرطان روده کوچک، سرطان مری، ملانوم و سرطان لوزالمعده مشخص کرده است. با این حال، در اکثر موارد، هنوز این امر مشخص نشده است و مطالعات و تحقیقات دیگر به این نتایج دست پیدا کرده اند که خطر اصلی سرطان برای بیماری سلیاک، لنفوم غیرهوچکین است.

هم چنین مطالعات اخیر نشان داد که فرد مبتلا به سرطان ریه خطر کم تری در ابتلا به بیماری سلیاک دارد. اما مشخص نیست که چرا این دلایل ممکن است رخ دهد. این امکان وجود دارد که تعداد کمتری از افراد سیگاری ممکن است وجود داشته باشند که نشان دهنده ارتباط بین بیماری سلیاک و سرطان ریه در آن ها وجود داشته باشد.

در بسیاری از مطالعات که مشکلات شدید تری را برای برخی سرطان ها نشان می داد، مشخص کرد که در سال های اخیر تشخیص بیماری سلیاک بیشتر مشهود بوده و پس از آن در سال اول به حالت عادی یا تقریباً نرمال کاهش یافت. این می تواند به معنای این باشد که افراد برای علائمی که به نظر می رسد ناشی از بیماری سلیاک در آنها باشد، به دنبال روش های مؤثر برای درمان آن هستند که تا حدودی به درمان بیماری آن ها کمک کند.

بسیاری از پزشکان معتقدند ممکن است این بیماری با رعایت رژیم غذایی مناسب و با کیفیت درمان شود، و از افراد در برابر بیماری لنفوم غیرهوچکین محافظت به عمل آورد. اما با این حال بررسی و پیروی از رژیم های غذایی مطابق با دستور پزشک می تواند بسیاری از استرس ها و نگرانی های ناشی از این موارد را تا حدی کاهش دهد و افراد را به زندگی عادی خود مشتاق تر کند.