آنچه درباره بیماران سرطان و به ویژه جوانان مبتلا به این بیماری اهمیت دارد، پذیرش بیماری است. ممکن است والدین درباره درستی نتایج آزمایش ها با تردید مواجه شوند و بخواهند درباره صحت اطلاعات تحقیقات بیشتری انجام دهند. مهم ترین اشخاص زندگی فرزندان والدین و پدر و مادرها هستند. به همین دلیل، آنها به شدت تحت تأثیر احساسات پدر و مادرشان قرار دارند. وقتی یکی از فرزندان مریض می شود، ابراز بیش از حد احساسات والدین ممکن است مشکلاتی را برای او به وجود آورد. واکنش والدین در برابر خبر شنیدن بیماری فرزندشان با انکار، عصبانیت، خود را مقصر دانستن، غم و اندوه، ترس و گیجی همراه خواهد بود. تمام این بازتاب ها طبیعی هستند و اما پس از گذر زمان والدین و دیگر اطرافیان باید بتوانند راه هایی برای همدلی با فرزند مبتلا به سرطان پیدا کنند و برای ادامه زندگی طبیعی خود را آماده کنند.
وقتی یک جوان بیمار می شود، نخستین چیزی که موجب آزار و اذیت پدر و مادرها می شود این است که نکند آنها در مراقبت از فرزندان کوتاهی کرده باشند و ممکن است خود را مقصر بیماری او بدانند و از این بابت احساس گناه کنند. اما والدین باید بدانند که آنها در بیمار شدن فرزندانشان هیچ نقشی ندارند. آنها باید بتوانند چگونگی همدلی با جوانان مبتلا به سرطان را از همان ابتدای شروع بیماری و درمان بیاموزند.
دوران شیمی درمانی بسیار سخت و گاهی طاقت فرساست و جوانان برای پشت سر گذاشتن این دوره به حمایت بسیار زیادی از سمت والدین، پزشک معالج و دیگر اطرافیان نیاز دارند.
ابتدا باید در یک گفت و گوی صادقانه تا آنجا که فهم فرد اجازه می دهد، درباره بیماری، علائم و مشکلاتی که در طی درمان آن وجود دارد برای او توضیح بدهند. این کار باید زمانی انجام شود که پدر و مادر خود توانسته باشند با شنیدن خبر این بیماری کنار آمده و اطلاعات کافی صحیح و درست درباره آن کسب کرده باشند. آنها باید بتوانند اطلاعات غلط و شایعاتی که متأسفانه درباره این بیماری وجود دارد را کنار بگذارند و تصمیم درست برای درمان بیماری فرزند خود بگیرند.
مردم به اندازه فهم و درک خودشان این بیماری را خواهند شناخت. برخی از فرزندان بزرگ تر ممکن است مبتلا شدن به این بیماری را مساوی با مرگ بدانند. حتی این احتمال وجود دارد که درباره مرگ از پدر و مادر خود پرسش هایی بکنند. والدین باید بتوانند از عهده پاسخ گفتن به این سؤالات برآیند.
اجتناب از بحث درباره مرگ این قدرت را از بچه ها می گیرد که ترس خود را ابراز کنند و همچنین موجب می شود که پدر و مادر فرصت ایجاد آرامش و اطمینان دادن به او را از دست بدهند.
از وظایف اصلی پدر و مادرها و همدلی با فرزندان دچار سرطان این است که درباره راه های درمان بیماری با آنها صحبت کنند و مثال ها و نمونه هایی را که توانسته اند این بیماری را پشت سر بگذارند با آنها در میان بگذارند و ذهن آنها را از مرگ دور کنند تا چشمه امید در آنها جاری شود.
آگاهی جوانان از بیماریشان موجب می شود که با اطمینان خاطر بیشتری روند درمان را طی کنند و در مواردی مشارکت فعال و خوبی در این دوره از خود نشان دهند.
از اصلی ترین مشکلاتی که خانواده های درگیر با بیماری سرطان با آن دست و پنجه نرم می کنند، بر هم خوردن زندگی طبیعی است. حفظ روند زندگی طبیعی کار آسانی نیست، اما در گذر زمان و همچنین به دست آوردن شناخت از این بیماری و علائم و عوارض درمان آن، به طور حتم پدر و مادرها می توانند خود و فرزندشان را به روند ادامه زندگی طبیعی برگردانند.
رفت و آمد به مرکز درمانی و زمان هایی که شخص باید برای شیمی درمانی بگذراند، زندگی را از مسیر عادی خارج می کند. این بیماری بر تحصیل و امور آموزشی فرد تأثیر خواهد داشت. حتی ممکن است دیگر فرزندان خانواده نیز تحت تأثیر بیماری سرطان قرار بگیرند. حتی آنها نیز باید همدلی با افراد مبتلا به سرطان را بیاموزند.
هرچند این کار بسیار مشکل است، اما والدین باید بتوانند به خاطر خودشان و فرزندانشان از آشفتگی حاصل از بیماری رها شوند و به زندگی طبیعی بازگردند.
والدین باید متوجه باشند که این فرزندشان همچنان به محبت و دوست داشته شدن، آموزش و مدرسه و فعالیت هایی که پیش از بیماری به آن مشغول بودند نیاز دارند. همچنین، حفظ روابط دوستی با شخص الزامی است. او باید بتواند به مدرسه رفتن نیز ادامه دهد و بیماری نباید موجب عقب افتادن او از دیگر هم کلاسی هایش شود.
بررسی نقش امید در بیماران سرطانی نشان داده است که در روند درمان آنها نقش مثبتی دارد. این امر در جوانان و روند درمان آنها نیز مؤثر است. البته منظور از امید، امید واهی نیست، بلکه امید فعال است که انگیزه حل مشکل و درمان بیماری را در بیمار ایجاد می کند. ایجاد امید در بیماران مبتلا به سرطان به معنای تظاهر و فریبکاری نیست، بلکه باید بتوان به اراده خود از درماندگی و ناامیدی ناشی از سرطان بیرون آمد و بر آن غلبه کرد.
یکی از راه های دست یافتن به امید در بیماران سرطانی، تغییر نگرش درباره این بیماری است. کسب آگاهی درباره این بیماری و راه های درمانی آن می تواند نگاه افراد و بیماران را نسبت به بیماری عوض کند.
اگر به این بیماری تنها به چشم یک بیماری مانند تمام بیماری های دیگر نگریسته شود، فرد دیگر از این که به این بیماری دچار شده است احساس نگرانی یا شرم نخواهد داشت. زیرا باور غلطی در میان مردم شایع است که حتماً فرد مبتلا به سرطان گناه بزرگی انجام داده است که باید چنین درد و رنجی را متحمل شود. اصلاح نگرش های این چنینی نسبت به این بیماری به ایجاد امید در بیماران مبتلا به سرطان کمک خواهد کرد.
گفت و گو با افراد بهبود یافته می تواند نور امید را در دل بیماران روشن کند. با کمی جست و جو در شبکه های اجتماعی یا گوگل ممکن است چنین افرادی را پیدا کنید و از رهنمودهای آنها سود ببرید.
اگر میخواهید در اندک زمان ممکن و با کمترین قیمت یک تاج گل یا استند تسلیت مناسب و باکیفیت برای نهایت احترام و عرض تسلیت خود تقدیم بازماندگان کنید تا در آن شرایط سخت تسلیبخش آنها باشید، ما به شما موسسه خیریه را پیشنهاد میکنیم که با چند سال حضور پررنگ خود در کنار بیماران مبتلا به سرطان برای نجات جان آنها از هیچ چیزی دریغ نمیکنند. موسسه خیریه محمدحسین رضوی تاج گل خیریه و استند تسلیت خیریه را بهدلخواه شما تحویلتان میدهد و حتی آنها را کاملاً رایگان به دست شما میرساند.
بیایید با سفارش آنلاین از موسسه خیریه محمدحسین رضوی همچنین کمک به خیریه سرطان (بیماران سرطانی) برای اجاره تاج گل خیریه و استند تسلیت خیریه ، این حلقه مهربانی را بزرگتر کنیم و به دیگران نیز بیاموزیم تا به جای استفاده از گلهای طبیعی در تاج گل که فقط برای چند ساعت برجسته و زیبا میماند، به جای آن از تاج گل مصنوعی اجارهای با نهایت احترام به بازماندگان استفاده کنید.
در هر ساعتی که بخواهید تاج گل خیریه و استند تسلیت خیریه را تقدیم حضورتان میکنیم. بیایید شما شروع کننده این کار زیبا در میان اقوام باشید.
نظرات
عاطفه
3 سال و 1 ماه و 16 روز پیش
ارسال پاسخ
رفتار درست با افرادی که مبتلا به سرطان هستند چه ناثیری روی آنها دارد؟
خیریه
3 سال و 1 ماه و 11 روز پیش
سرطانی ها به دلیل ابتلا به سرطان دارای روحیه ضعیف و آسیب پذیری شده اند. بنابراین باید در نحوه ی برخورد با سرطانی ها دقت کرد. شما نباید خیلی به آنها ترحم و محبت کنید. چون ممکنست بدتر آنها احساس ضعف کرده و حال روحی شان بدتر شود. به همان اندازه شما نباید با آنها بد رفتار کنید، چون الان حال روحی خوبی ندارند و با کوچکترین حرفی ممکنست دل شان بشکند. اولین راه درمان بیماری آنها امید و شادی است. پس تا میتوانید به بیماران سرطانی روحیه بدهید.